ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

 ​[​១១៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ធ្វើ​សេចក្តី​មិន​ប្រមាទ​ ​ដោយហេតុ​ ​៤​ ​យ៉ាង​។​ ​ដោយហេតុ​ ​៤​ ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​លះបង់​នូវ​កាយទុច្ចរិត​ ​ចូរ​ចំរើន​នូវ​កាយសុចរិត​វិញ​ ​ទាំង​កុំបី​ប្រមាទ​ ​ក្នុង​កាយសុចរិត​នោះ​ឡើយ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​លះបង់​នូវ​វចីទុច្ចរិត​ ​ចូរ​ចំរើន​នូវ​វចីសុចរិត​វិញ​ ​ទាំង​កុំបី​ធ្វេសប្រហែស​ ​ក្នុង​វចីសុចរិត​នោះ​ឡើយ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​លះបង់​នូវ​មនោ​ទុច្ចរិត​ ​ចូរ​ចំរើន​នូវ​មនោសុចរិត​វិញ​ ​ទាំង​កុំបី​ធ្វេស​ប្រហែល​ ​ក្នុង​មនោសុចរិត​នោះ​ឡើយ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​លះបង់​នូវ​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ ​ចូរ​ចំរើន​នូវ​សម្មាទិដ្ឋិ​ ​ទាំង​កុំបី​ធ្វេសប្រហែស​ ​ក្នុង​សម្មាទិដ្ឋិ​នោះ​ឡើយ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលណាបើ​ភិក្ខុ​លះបង់​ ​នូវ​កាយទុច្ចរិត​ ​ចំរើន​កាយសុចរិត​ ​លះបង់​វចីទុច្ចរិត​ ​ចំរើន​វចីសុចរិត​ ​លះបង់​មនោ​ទុច្ចរិត​ ​ចំរើន​មនោសុចរិត​ ​លះបង់​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ ​ចំរើន​សម្មាទិដ្ឋិ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​តែង​មិន​ខ្លាច​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​ខាងមុខ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣០១ | បន្ទាប់
ID: 636853500031026338
ទៅកាន់ទំព័រ៖