ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​កុលបុត្ត​នោះ​ ​ឃើញ​គហបតី​ក្តី​ ​កូន​គហបតី​ក្តី​ ​ដែល​ឆ្អែត​ស្កប់ស្កល់​ ​ព្រមព្រៀង​ ​មូល​មិត្ត​ដោយ​កាមគុណ​ ​ទាំង​ ​៥​ ​ក្នុង​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​នោះ​ ​កុលបុត្ត​នោះ​ ​ក៏​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​យើង​ហ្នឹងឯង​ ​ក្នុង​កាលពីដើម​ ​ជា​គ្រហស្ថ​ ​ជា​អ្នក​ធ្លាប់​ឆ្អែត​ ​ស្កប់ស្កល់​ ​ព្រមព្រៀង​ ​មូល​មិត្ត​ដោយ​កាមគុណ​ ​ទាំង​ ​៥​ ​ដែរ​ ​ទាំង​ភោគ​សម្បត្តិ​ ​ក្នុង​ត្រកូល​របស់​អញ​ ​ក៏​មាន​គ្រប់គ្រាន់​ ​អញ​អាច​នឹង​ប្រើប្រាស់​ភោគ​សម្បត្តិ​បាន​ផង​ ​និង​ធ្វើ​នូវ​បុណ្យ​ ​ក៏បាន​ផង​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អញ​លាសិក្ខា​ ​ត្រឡប់ទៅ​កាន់​ភេទ​ ​ដ៏​ថោកទាប​វិញ​ ​ហើយ​ប្រើប្រាស់​ភោគ​សម្បត្តិ​ផង​ ​ធ្វើបុណ្យ​ផង​។​ ​កុលបុត្ត​នោះ​ ​ក៏​លាសិក្ខា​ ​ត្រឡប់ទៅ​កាន់​ភេទ​ដ៏​ថោកទាប​វិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ភិក្ខុ​ខ្លាច​ចំពោះ​ភ័យ​អំពី​ទឹកកួច​វិល​ ​ហើយ​លាសិក្ខា​ ​ត្រឡប់ទៅ​កាន់​ភេទ​ដ៏​ថោកទាប​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ភ័យ​អំពី​ទឹកកួច​វិល​នេះឯង​ ​ជា​ឈ្មោះ​ ​នៃ​កាមគុណ​ ​៥​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អាវ​ដ​ភ័យ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​សុសុ​កា​ភ័យ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កុលបុត្ត​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មាន​សទ្ធា​ ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ចូលកាន់​ផ្នួស​ ​ដោយ​គិតថា​ ​អញ​ត្រូវជា​តិ​ ​ជរា​ ​មរណៈ​ ​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ចិត្ត​គ្រប​សង្កត់​ ​ត្រូវ​ទុក្ខ​គ្រប​សង្កត់​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣១៤ | បន្ទាប់
ID: 636853502861978259
ទៅកាន់ទំព័រ៖