ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

ដឹងខ្លួន​ ​ចុះ​កាន់​ផ្ទៃ​នៃ​ព្រះមាតា​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​កាលនោះ​ ​ពន្លឺ​ដ៏​លើសលុប​ ​ប្រមាណ​មិនបាន​ ​កន្លង​បង់​នូវ​អានុភាព​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​របស់​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​កើត​ប្រាកដ​ ​ក្នុង​មនុស្សលោក​ ​ព្រមទាំង​ទេវលោក​ ​មារ​លោក​ ​ព្រហ្មលោក​ ​ក្នុង​ពពួកសត្វ​ ​ព្រមទាំង​សមណៈ​ ​និង​ព្រាហ្មណ៍​ ​ទាំង​មនុស្សជា​សម្មតិទេព​ ​និង​មនុស្ស​ដ៏​សេស​ ​ចំណែក​លោកន្តរិក​នរក​(​១​)​ ​ទាំងប៉ុន្មាន​ ​ដែល​ជាទី​ចំហ​ ​មិន​មាន​អ្វី​ទ្រ​ ​ខាងក្រោម​ជាទី​ងងឹត​ ​មានតែ​អ័ព្ទ​ងងឹតសូន្យសុង​ ​ពន្លឺ​ព្រះ​ចន្រ្ទ​ ​និង​ព្រះអាទិត្យ​ទាំងនេះ​ ​ដែល​មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើនយ៉ាង​នេះ​ ​មាន​អានុភាព​ច្រើនយ៉ាង​នេះ​(​២​)​ ​រមែង​ផ្សាយ​ទៅ​មិនដល់​(​៣​)​ ​លោកន្តរិក​នរក​ណា​ ​
​(​១​)​ ​នរក​ដែល​តាំងនៅ​ក្នុង​ចន្លោះ​ ​នៃ​ចក្រវាឡ​ ​៣ៗ​ ​ហៅថា​លោកន្ត​រៈ​ ​១​ ​ដូចជា​ឱកាស​ត្រង់​កណ្តាល​ ​នៃ​ប្រជុំ​កង់រទេះ​បី​ ​ៗ​ ​ឬ​បាត្រ​បី​ ​ដែលគេ​ដាក់ទល់គ្នា​និង​គ្នា​ ​នរក​នោះ​ឯង​ ​មាន​ទំហំ​ ​៨​ ​ពាន់​យោជន៍​ ​សត្វ​ដែល​កើត​ក្នុង​នរក​នោះ​ ​ព្រោះ​ធ្វើ​នូវ​កំហុស​ ​ដ៏​មាន​ទម្ងន់​ ​ចំពោះ​មាតាបិតា​ ​និង​សមណ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ឬ​ព្រោះ​អំពើ​ដទៃ​ ​ដ៏​ឆុតឆាប់​ ​មាន​សម្លាប់សត្វ​រាល់​ ​ៗ​ ​ថ្ងៃ​ ​ជាដើម​ ​សត្វ​នរក​ទាំងនោះ​ ​មានខ្លួន​ ​៣​ ​គាវុត​ ​មាន​ក្រចក​វែង​ ​ៗ​ ​ព្យួរ​ ​តែងតោង​នឹង​ជើងភ្នំ​ចក្រវាឡ​ ​ដោយ​ក្រចក​ ​ដូច​សត្វ​ប្រចៀវ​តោង​ដើមឈើ​។​ ​អដ្ឋកថា​។​ ​(​២​)​ ​មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើន​ ​ដោយហេតុ​រះ​ឡើង​ម្តង​ ​បំភ្លឺ​បាន​ក្នុង​ទ្វីប​ ​៣​ ​មាន​អានុភាព​ច្រើន​ ​ដោយហេតុ​កំចាត់​បង់​ ​នូវ​ងងឹត​ ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ចម្ងាយ​ ​៩​ ​សែន​យោជន៍​ ​ទៅ​ក្នុង​ទិស​មួយ​ ​ៗ​ ​។​ ​(​៣​)​ ​ព្រះចន្ទ្រ​ ​និង​ព្រះអាទិត្យ​ទាំងនោះ​ ​ដើរ​ចំ​កណ្តាល​ភ្នំ​ចក្រវាឡ​ ​ឯ​លោកន្តរិក​នរក​ ​កន្លង​ហួស​ភ្នំ​ចក្រវាឡ​ទៅទៀត​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​ពន្លឺ​នៃ​ព្រះអាទិត្យ​ ​ព្រះចន្ទ្រ​ ​ផ្សាយ​ទៅ​មិនដល់​ក្នុង​នរក​នោះ​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣១ | បន្ទាប់
ID: 636853507155303823
ទៅកាន់ទំព័រ៖