ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

 [​១២៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​អស្ចារ្យ​ចំឡែក​ ​៤​ ​យ៉ាង​ ​រមែង​កើត​ប្រាកដ​ ​ព្រោះ​ការ​កើត​ ​នៃ​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​។​ ​ហេតុ​អស្ចារ្យ​ ​៤​ ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពពួកសត្វ​ ​មាន​អាល័យ​(​១​)​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​អាល័យ​ ​រីករាយ​ក្នុង​អាល័យ​ ​ពពួកសត្វ​នោះ​ឯង​ ​កាលបើ​តថាគត​សំដែងធម៌​ ​ជា​ទំនាស់​ដល់​អាល័យ​ ​ក៏​ចង់​ស្តាប់​ ​ផ្ចង់​ត្រចៀក​ ​ដំ​កល់​ចិត្ត​ខ្ជាប់​ ​ដើម្បី​ដឹង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជាហេតុ​អស្ចារ្យ​ចំឡែក​ ​ទី១​ ​កើត​ប្រាកដ​ ​ព្រោះ​ការ​កើត​ ​នៃ​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពពួកសត្វ​ ​មាន​មានះ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​មានះ​ ​រីករាយ​ក្នុង​មានះ​ ​ពពួកសត្វ​នោះ​ ​កាលបើ​ព្រះ​តថាគត​ ​សំដែង​នូវ​ធម៌​ ​ជា​គ្រឿង​កំចាត់​បង់​នូវ​មានះ​ ​ក៏​ចង់​ស្តាប់​ ​ផ្ចង់​ត្រចៀក​ ​ដំ​កល់​ចិត្ត​ខ្ជាប់​ ​ដើម្បី​ដឹង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជាហេតុ​អស្ចារ្យ​ចំឡែក​ ​ទី២​ ​កើត​ប្រាកដ​ ​ព្រោះ​ការ​កើត​ ​នៃ​ព្រះ​តថាគត​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពពួកសត្វ​ ​មាន​សេចក្តី​មិន​ស្ងប់​រម្ងាប់​ជា​ទី​តេ្រ​ក​អរ​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​សេចក្តី​មិន​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​រីករាយ​ក្នុង​សេចក្តី​មិន​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​ពពួកសត្វ​នោះ​ ​កាលបើ​ព្រះ​តថាគត​ ​សំដែង​នូវ​ធម៌​ ​ជា​គ្រឿង​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​ក៏​ចង់​ស្តាប់​ ​ផ្ចង់​ត្រចៀក​ ​ដំ​កល់​ចិត្ត​ខ្ជាប់​ ​ដើម្បី​ដឹង​។​
​(​១​)​ ​កាមគុណ​ ​៥​ ​ឬ​វដ្តៈ​ទាំងអស់​នេះ​ ​ហៅថា​ ​អាល័យ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​បាន​សេចក្តី​ថា​ ​ជាប់​នៅ​ដោយ​តណ្ហា​ ​និង​ ​ទិដ្ឋិ​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៤ | បន្ទាប់
ID: 636853507789010069
ទៅកាន់ទំព័រ៖