ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​បុគ្គល​ណា​សរសើរ​បុគ្គល​ ​ដែល​គួរ​តិះដៀល​ក្តី​ ​តិះដៀល​បុគ្គល​ ​ដែល​គួរ​សរសើរ​ក្តី​ ​បុគ្គល​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​ជ្រើសរើស​យក​កំហុស​ ​ដោយ​មាត់​ ​ពាក្យ​រមែង​មិនបាន​សេចក្តី​សុខ​ ​ព្រោះ​កំហុស​នោះ​ឡើយ​។​ ​ការ​ចាញ់​ដោយ​ទ្រព្យ​ណា​ ​ព្រមទាំង​ទ្រព្យរបស់​ខ្លួន​ក្តី​ ​ទាំង​ខ្លួន​ក្តី​ ​ព្រោះ​ល្បែងភ្នាល់​ ​ការ​ចាញ់​ដោយ​ទ្រព្យ​នេះ​ ​ជា​កំហុស​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ទេ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ញុំាង​ចិត្ត​ឲ្យ​ប្រទូស្ត​ ​ក្នុង​ពួក​បុគ្គល​ ​ដែល​ស្រុះស្រួល​មូលមិត្រ​គ្នា​ ​កំហុស​របស់​បុគ្គល​នោះ​ឯង​ ​ទើប​ធំជាង​ ​បុគ្គល​ដែល​ដំ​កល់​វាចា​ ​និង​ចិត្ត​ដ៏​លាមក​ ​តិះដៀល​ព្រះ​អរិយៈ​ ​រមែង​ទៅ​កើត​ក្នុង​នរក​ ​អស់​ ​១​ ​សែន​កប្ប​ ​និង​ ​៣៦​ ​និរព្វុទៈ​ផង​ ​និង​ ​៥​ ​អព្វុទៈ​ផង​។​