ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលណា​ព្រះ​តថាគត​ ​បាន​ត្រាស់​ឡើង​ ​ក្នុង​លោក​ ​ជា​អ្នក​ឆ្ងាយ​ចាក​កិលេស​ ​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​ញេយ្យធម៌​ទាំងពួង​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​វិជ្ជា​ ​និង​ចរណៈ​ ​មានដំណើរ​ល្អ​ ​ជ្រាប​ច្បាស់​នូវ​ត្រៃលោក​ ​ប្រសើរ​ដោយ​សីលាទិគុណ​ ​រក​បុគ្គល​ដទៃ​ប្រៀបផ្ទឹម​មិនបាន​ ​ជា​អ្នក​ទូន្មាន​នូវ​បុរស​ ​ដែល​គួរ​ទូន្មាន​បាន​ ​ជា​គ្រូ​នៃ​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​អរិយសច្ច​ធម៌​ ​លែង​វិលត្រឡប់​មកកាន់​ភព​ថ្មីទៀត​ ​ព្រះ​តថាគត​នោះ​ ​ទ្រង់​សំដែងធម៌​ថា​ ​សក្កា​យ​ ​ដូច្នេះ​ ​ការ​កើត​នៃ​សក្កា​យ​ ​ដូច្នេះ​ ​ការ​រលត់​នៃ​សក្កា​យ​ ​ដូច្នេះ​ ​បដិបទា​ ​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រលត់​ ​នៃ​សក្កា​យ​ ​ដូច្នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​ទេវតា​ណា​ ​ដែល​មាន​អាយុវែង​ ​មាន​សម្បុរ​ល្អ​ ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ច្រើន​ ​ឋិតនៅ​លើ​វិមាន​ទាំងឡាយ​ដ៏​ខ្ពស់​ ​អស់​កាលយូរ​ ​ពួក​ទេវតា​ទាំងនោះ​ ​បាន​ស្តាប់​នូវ​ធម៌​ទេសនា​ ​របស់​ព្រះ​តថាគត​ ​ហើយ​ច្រើនតែ​ភិតភ័យ​ ​សង្វេគ​ ​ញ័រចំប្រប់​គ្រប់គ្នា​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​យើង​មិន​ទៀង​ទេតើ​ ​តែ​ពួក​យើង​សំគាល់​ថា​ ​ទៀង​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​យើង​មិន​មាំមួន​ទេតើ​ ​តែ​ពួក​យើង​សំគាល់​ថា​ ​មាំមួន​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​យើង​មិន​ឋិតថេរ​ទេតើ​ ​តែ​ពួក​យើង​សំគាល់​ថា​ ​ឋិតថេរ​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​យើង​មិន​ទៀង​ ​មិន​មាំមួន​ ​មិន​ឋិតថេរ​ទេ​ ​(​ព្រោះ​)​ ​រាប់បញ្ចូល​ក្នុង​សក្កា​យ​ ​គឺ​ខន្ធ​ទាំង​ ​៥​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៨២ | បន្ទាប់
ID: 636853422946217339
ទៅកាន់ទំព័រ៖