ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤២

​សមណ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ពួក​មួយ​ ​ជា​អ្នក​សៅហ្មង​ ​ដោយ​រាគៈ​ ​និង​ទោសៈ​ ​ត្រូវ​អវិជ្ជា​រួបរឹត​ហើយ​ ​មាន​ប្រក្រតី​រីករាយ​ ​ចំពោះ​រូប​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ជា​ជន​ល្ងង់​ ​រមែង​ផឹក​នូវ​សុរា​ ​និង​មេរ័យ​ ​សេព​នូវ​មេថុនធម្ម​ ​ត្រេកអរ​ចំពោះ​ប្រាក់​ ​និង​មាស​។​ ​សមណ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ពួក​មួយ​ ​ចិញ្ចឹមជីវិត​ ​ដោយ​មិច្ឆាជីវៈ​ ​សមណ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ពួក​មួយ​ ​មិន​ស្អាត​ ​ប្រកបដោយ​ធូលី​ ​រមែង​មិន​ក្តៅ​ ​មិន​ភ្លឺ​ ​ព្រោះ​ឧបក្កិលេស​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ឧបក្កិលេស​ទាំង​នុ៎ះ​ ​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ ​ជា​ផៅពង្ស​ ​នៃ​ព្រះអាទិត្យ​ ​បាន​ត្រាស់​ទុក​ហើយ​ ​ពួក​សត្វ​ត្រូវ​ ​សេចក្តី​ងងឹត​ ​គ្រប​សង្កត់​ហើយ​ ​ជា​ខ្ញុំ​នៃ​តណ្ហា​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​តាម​ខ្សែ​នៃ​តណ្ហា​ ​ញុំាង​អត្តភាព​ដ៏​ក្លៀវក្លា​ ​ឲ្យ​ចំរើន​ឡើង​ ​តែង​កាន់​យក​នូវ​ភព​ថ្មី​។​