ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អានិសង្ស​ទាំង​ ​៤​ ​ប្រការ​នេះ​នៃ​ធម៌​ ​ដែល​ចូល​ទៅកាន់​ត្រ​ចៀក​រឿយ​ៗ​ ​ដែល​បុគ្គល​ចាំស្ទាត់​ ​រត់មាត់​ ​ចូលចិត្ត​ច្បាស់លាស់​ ​ចាក់​ឆ្លុះ​ដោយ​ទិដ្ឋិ​ ​រមែង​កើ​ត​បា្រ​កដ​។​ ​
 [​៤២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​ទាំង​ ​៤​ ​នេះ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយហេតុ​ ​៤​ ​ប្រការ​។​ ​ហេតុ​ ​៤​ ​ប្រការ​ ​តើ​ដូចម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សីល​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ដោយ​ការ​នៅ​រួមគ្នា​ ​តែ​សីល​នោះ​ ​បុគ្គល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ខ្ជីខ្ជា​ ​មិន​គប្បី​ដឹង​បានទេ​ ​បុគ្គល​ ​មា​នបា្រ​ជ្ញា​ ​ដោយ​មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ក៏​មិន​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ទាំង​បុគ្គល​ឥត​បា្រ​ជ្ញា​ ​មិន​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ដោយ​កាល​ជា​អង្វែង​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្ដី​ស្អាត​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ដោយ​ការ​និយាយ​គ្នា​ ​តែ​សេចក្ដី​ស្អាត​នោះ​ ​បុគ្គល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ខ្ជីខ្ជា​ ​មិន​គប្បី​ដឹង​បានទេ​ ​បុគ្គល​មា​នបា្រ​ជ្ញា​ ​ដោយ​មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ក៏​មិន​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ទាំង​បុគ្គល​ឥត​បា្រ​ជ្ញា​ ​មិន​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ដោយ​កាល​ជា​អង្វែង​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កំឡាំង​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ក្នុង​កាលដែល​មាន​សេចក្ដី​អន្តរាយ​ ​តែ​កម្លាំង​នោះ​ ​បុគ្គល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ខ្ជីខ្ជា​ ​មិន​គប្បី​ដឹង​បានទេ​ ​បុគ្គល​មា​នបា្រ​ជ្ញា​ ​ដោយ​មិន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ក៏​មិន​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ទាំង​បុគ្គល​ឥត​បា្រ​ជ្ញា​ ​មិន​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ដោយ​កាល​ជា​អង្វែង​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បា្រ​ជ្ញា​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​បាន​ ​ដោយ​ការ​សាកច្ឆា​
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 636853713895838705
ទៅកាន់ទំព័រ៖