ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ស្រី​ ​និង​កុមារី​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ខ្ញុំស្រី​ ​និង​ខ្ញុំប្រុស​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ពពែ​ ​និង​ចៀម​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​មាន់​ ​និង​ជ្រូក​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ដំរី​ ​គោ​ ​សេះឈ្មោល​ ​ញី​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ស្រែ​ ​និង​ចម្ការ​ ​វៀរចាក​ការ​ប្រកប​នូវ​ទូត​កម្ម​ ​គឺ​ការ​នាំ​សំបុត្រ​ ​ឬពាក្យ​បណ្តាំ​ដល់​គ្រហស្ថ​ ​និង​ទៅ​ដោយ​គេ​ប្រើ​អំពី​ផ្ទះ​មួយ​ទៅផ្ទះ​មួយ​ ​វៀរចាក​ការទិញ​ ​និង​ការលក់ដូរ​ ​វៀរចាក​ការ​បញ្ឆោត​ ​ឬ​បន្លំ​ដោយ​ជញ្ជីង​ ​បញ្ឆោត​ដោយ​ភាជន៍​ ​ក្រឡៃ​មាស​ ​(​ជាដើម​)​ ​បញ្ឆោត​ដោយ​រង្វាស់​រង្វាល់​ ​វៀរចាក​ការ​ប្រកប​នូវ​អំពើវៀច​ ​បញ្ឆោត​បំភាន់​ ​បញ្ឆោត​បោក​ប្រាស​ ​បន្លំ​ដោយ​របស់​ក្លែង​ ​វៀរចាក​ការ​កាត់​ ​(​នូវ​អវយវៈ​ ​មានដៃ​ជាដើម​)​ ​សម្លាប់​ចាប់ចង​ ​លាក់ខ្លួន​ពួន​ចាំ​ធ្វើអំពើ​អាក្រក់​ ​និង​កំហែង​យកទ្រព្យគេ​។​ ​បុគ្គ​នោះ​ ​ជា​អ្នក​សន្តោស​ដោយ​ចីវរ​ ​ជា​គ្រឿង​រក្សា​កាយ​ ​និង​បិណ្ឌបាត​ ​ជា​គ្រឿង​រក្សា​ផ្ទៃ​ ​កាលបើ​ចេញទៅ​កាន់​ទី​ណាៗ​ ​ក៏​កាន់​យក​តែ​ ​(​បរិក្ខារ​)​ ​ប៉ុណ្ណោះ​ចេញទៅ​។​ ​ដូចជា​ ​សកុណជាតិ​ ​មាន​ស្លាប​ ​ទោះ​ហើរ​ទៅកាន់​ទីណា​ ​ៗ​ ​ក៏​មានតែ​ស្លាប​របស់​ខ្លួន​ ​ជា​ភារៈ​ ​ប៉ុណ្ណោះ​ ​ហើរ​ទៅ​ ​យ៉ាងណា​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​សន្តោស​ដោយ​ចីវរ​ ​ជា​គ្រឿង​រក្សា​កាយ​ ​និង​បណ្ឌិត​បាត​ ​ជា​គ្រឿង​រក្សា​ផ្ទៃ​ ​ទោះ​ទៅកាន់​ទីណា​ ​ក៏​កាន់​យក​តែ​ ​(​បរិក្ខារ​)​ ​ប៉ុណ្ណោះ​ ​ហើយ​ចេញទៅ​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៧១ | បន្ទាប់
ID: 636853725060377280
ទៅកាន់ទំព័រ៖