ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​បុគ្គល​នោះ​ ​ប្រកបដោយ​សីលក្ខន្ធ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ ​ហើយ​ទទួល​ចំពោះ​នូវ​សុខ​ ​មិន​មានទោស​ ​ក្នុង​សន្តាន​នៃ​ខ្លួន​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បានឃើញ​រូប​ ​ដោយ​ចក្ខុ​ហើយ​ ​តែ​ជា​អ្នក​មិន​កាន់​យក​នូវ​និមិត្ត​ ​មិន​កាន់​យក​នូវ​អនុព្យញ្ជនៈ​ ​អភិជ្ឈា​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ជាអកុសល​ធម៌​ដ៏​លាមក​ ​គប្បី​គ្រប​សង្កត់​នូវ​បុគ្គល​ ​ដែល​មិន​សង្រួម​ចក្ខុន្រ្ទិយ​នុ៎ះ​ ​ព្រោះ​ហេតុ​មិន​សង្រួម​ចក្ខុន្រ្ទិយ​ណា​ ​ក៏​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​សង្រួម​ចក្ខុន្រ្ទិយ​នោះ​ ​រក្សា​ចក្ខុន្រ្ទិយ​ ​ដល់​នូវ​ការ​សង្រួម​ក្នុង​ចក្ខុន្រ្ទិយ​។​ ​បានឮ​សំឡេង​ដោយ​ត្រចៀក​.​.​.​ ​បាន​ធុំក្លិន​ដោយ​ច្រមុះ​.​.​.​ ​បាន​ទទួល​រស​ដោយ​អណ្តាត​.​.​.​ ​បាន​ពាល់ត្រូវ​ផ្សព្វ​ដោយ​កាយ​.​.​.​ ​បានដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​ដោយចិត្ត​ហើយ​ ​តែ​ជា​អ្នក​មិន​កាន់​នូវ​និមិត្ត​ ​មិន​កាន់​យក​នូវ​អនុព្យញ្ជនៈ​ ​អ​ភិ​ជ្យា​ ​និង​ទោមនស្ស​ ​ជាអកុសល​ធម៌​ដ៏​លាមក​ ​គប្បី​គ្រប​សង្កត់​បុគ្គល​ ​ដែល​មិន​សង្រួម​មនិន្រ្ទិយ​នុ៎ះ​ ​ព្រោះហេតុតែ​មិន​សង្រួម​មនិន្រ្ទិយ​ណា​ ​ក៏​ប្រតិបត្តិ​ដើម្បី​ ​សង្រួម​មនិន្រ្ទិយ​នោះ​ ​រក្សា​មនិន្រ្ទិយ​ ​ដល់​នូវ​ការ​សង្រួម​ក្នុង​មនិន្រ្ទិយ​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ប្រកប​ ​ដោយ​ការ​សង្រួម​ឥន្រ្ទិយ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ ​ទទួល​សុខ​ ​ដែល​មិន​ច្រឡំ​ដោយ​កិលេស​ ​ជា​ខាង​ ​ក្នុង​។
ថយ | ទំព័រទី ១៧២ | បន្ទាប់
ID: 636853725231027041
ទៅកាន់ទំព័រ៖