ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​បុគ្គល​នោះ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​ការ​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ការ​ឈានទៅមុខ​ ​និង​ការ​ឈាន​ថយក្រោយ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​ការ​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ការ​មើលទៅ​មុខ​ ​និង​មើល​ផ្សេង​ៗ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​ការ​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ការ​បត់​ចូល​ ​និង​លា​ចេញ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​ការ​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ការ​ទ្រទ្រង់នូវ​សំ​ឃា​ដិ​ ​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​ការ​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ការ​បរិភោគ​ ​ផឹក​ ​ទំពាស៊ី​ ​និង​ទទួល​រស​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​ការ​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ឧច្ចា​រប្បស្សា​វក​ម្ម​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​ការ​ដឹងខ្លួន​ ​ក្នុង​ការ​ដើរ​ ​ឈរ​ ​អង្គុយ​ ​លក់​ ​ភ្ញាក់ពីដេក​ ​និយាយ​ ​នៅ​ស្ងៀម​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ប្រកបដោយ​សីលក្ខន្ធ​ ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ផង​ ​ប្រកបដោយ​ឥន្រ្ទិយ​សំវរៈ​ ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ផង​ ​ប្រកបដោយ​សតិ​ ​និង​ ​សម្បជញ្ញៈ​ ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះ​ផង​ ​សេពគប់​នូវ​សេនាសនៈ​ស្ងាត់​ ​គឺ​ ​ព្រៃ​ ​ម្លប់ឈើ​ ​ភ្នំ​ ​ជ្រោះ​ភ្នំ​ ​គុហា​ភ្មំ​ ​ព្រៃស្មសាន​ ​ដងព្រៃ​ ​ទីវាល​ ​គំនរចំបើង​។​ ​លុះ​បុគ្គល​នោះ​ ​ត្រឡប់​មក​អំពី​ ​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​វេលា​ខាងក្រោយ​ភត្ត​វិញ​ ​ក៏​ពត់​ភ្នែន​ ​តម្រង់​កាយ​ឲ្យ​ត្រង់​ ​ប្រុងស្មារតី​ ​ឲ្យ​មានមុខ​ឆ្ពោះ​ ​(​ទៅ​រក​កម្មដ្ឋាន​)​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​លះបង់​នូវ​អ​ភិ​ជ្ឃា​ក្នុង​លោក​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៣ | បន្ទាប់
ID: 636853725414037508
ទៅកាន់ទំព័រ៖