ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​ក៏​ស្វែងរក​ធម៌​មិន​សៅហ្មង​ ​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ការស្វែងរក​ដ៏​ប្រសើរ​ ​៤យ៉ាង​។​
 [​១០៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្គហវត្ថុ​ ​(​វត្ថុជា​គ្រឿង​សង្រ្គោះ​)​ ​នេះ​ ​មាន៤យ៉ាង​។​ ​សង្គហវត្ថុ​ ​៤យ៉ាង​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​ការ​ឲ្យ​ ​១​ ​ការ​ពោល​ពាក្យពីរោះ​ ​១​ ​ការប្រព្រឹត្តិ​ជា​ប្រយោជន៍​ ​១​ ​ភាពជា​អ្នក​ទុកដាក់​ខ្លួន​ស្មើ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​សង្គហវត្ថុ​ ​៤យ៉ាង​។​
 [​១០៧​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះ​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ហើយ​ ​អង្គុយ​នៅក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​នៅក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ក៏​ទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​សំដែងធម៌​ដោយសង្ខេប​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជា​ធម៌​ដែល​នាំ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ឲ្យ​ចៀសចេញ​ទៅ​តែម្នាក់ឯង​ ​មិន​មាន​សេចក្ដីប្រមាទ​ ​មាន​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​ព្រោះ​ស្ដាប់​នូវ​ធម៌​របស់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ម្នាល​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ ​ក្នុង​ដំណើរ​នេះ​ ​តថាគត​នឹង​និយាយ​ ​ប្រាប់ភិក្ខុ​កំលោះ​ដូចម្ដេច​បាន​ ​បើ​ខ្លួន​អ្នកជា​មនុស្សចាស់​គ្រាំ​គា្រ​ ​មាន​វ័យ​ចំរើន​ ​មក​សុំ​នូវ​ឱវាទ​ ​ដោយសង្ខេប​ ​ចំពោះ​តថាគត​ដូច្នេះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៧ | បន្ទាប់
ID: 636853757508153187
ទៅកាន់ទំព័រ៖