ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​គឺ​ភិក្ខុ​ប្រកប​ដោយ​នេ​ក្ខម្ម​វិតក្កៈ​ ​១​ ​អព្យាបាទ​វិតក្កៈ​ ​១​ ​អវិហឹសា​វិតក្កៈ​ ​១​ ​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​មិន​លលា​ ​មិន​ឆ្កួតទឹកមាត់​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៤យ៉ាងនេះ​ ​ទើប​គួរ​សេព​សេនាសនៈ​ដ៏​ស្ងាត់​ ​គឺ​ព្រៃតូច​ ​ព្រៃធំ​បាន​។​
 [​១១៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៤ប្រការ​ ​ជា​មនុស្ស​ពាល​ ​មិន​ឈ្លាស​ ​ជា​អសប្បុរស​ ​រមែង​បរិហារ​ខ្លួន​ ​ដូចដើម​ឈើ​ ​ដែល​គាស់​ឫស​ចោល​ ​ងាប់​ពាក់កណ្ដាល​ ​ជា​អ្នក​ប្រកបដោយ​ទោស​ផង​ ​ដែល​ពួក​វិញ្ញូ​ជន​តិះដៀល​ផង​ ​រមែង​បាន​នូវ​របស់​មិនជា​បុណ្យ​ដ៏​ច្រើន​ផង​។​ ​ធម៌​ ​៤យ៉ាង​ ​គឺ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​កាយ​កម្ម​ ​ប្រកបដោយ​ទោស​ ​១​ ​វចីកម្ម​ ​ប្រកបដោយ​ទោស​ ​១​ ​មនោ​កម្ម​ ​ប្រកបដោយ​ទោស​ ​១​ ​ទិដ្ឋិ​ប្រកបដោយ​ទោស​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ទាំង​ ​៤យ៉ាងនេះ​ ​ជា​មនុស្ស​ពាល​ ​មិន​ឈ្លាស​ ​ជា​អសប្បុរស​ ​រមែង​បរិហារ​ខ្លួន​ ​ដូចជា​ដើមឈើ​ ​ដែល​គាស់​ឫស​ចោល​ ​ងាប់​ពាក់កណ្ដាល​ ​ជា​អ្នក​ប្រកបដោយ​ទោស​ផង​ ​ដែល​ពួក​វិញ្ញូ​ជន​តិះដៀល​ផង​ ​បាន​នូវ​របស់​មិនមែន​ជា​បុណ្យ​ដ៏​ច្រើន​ផង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៤យ៉ាង​ ​ជា​បណ្ឌិត​ ​ជា​អ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​ជា​សប្បុរស​ ​រមែង​បរិហារ​ខ្លួន​ ​ដូចដើម​ឈើ​ ​ដែល​មិនបាន​គាស់​ឫស​ចោល​ ​មិន​ងាប់​ពាក់កណ្ដាល​ ​ជា​អ្នក​មិន​មានទោស​ផង​
ថយ | ទំព័រទី ២៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636853759369559653
ទៅកាន់ទំព័រ៖