ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ព្រោះ​បុថុជ្ជន​វៀរចាក​វិជ្ជា​ ​និង​ចរណៈ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​បុ​គ្គ​លបា្រស​ចាក​ចរណៈ​ហើយ​ ​រមែង​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​បាន​ ​បុគ្គល​ប្រកបដោយ​ចរណៈ​ហើយ​ ​រមែង​ដឹង​ ​រមែង​ឃើញ​ ​តាម​សេចក្ដីពិត​បាន​ ​កាល​បុគ្គល​ដឹង​ ​ឃើញ​តាម​សេចក្ដីពិត​ ​ក៏​រមែង​ធ្វើ​នូវ​ទីបំផុត​ទុក្ខ​បាន​។​
 [​២៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​អ្នកមាន​សទ្ធា​ ​កាលបើ​ប្រាថ្នា​ ​(​ធ្វើខ្លួន​)​ ​ឲ្យ​ត្រឹមត្រូវ​ ​គួ​របា្រថ្នា​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​មានគុណ​សម្បត្តិ​ ​ដូចជា​ព្រះ​សារីបុត្ត​ ​និង​ ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​សារីបុត្ត​ ​និង​មោគ្គល្លាន​នុ៎ះ​ ​ទុកជា​ជញ្ជីង​ ​ជា​បែបផែន​ ​ដល់​ពួក​ភិក្ខុ​ជា​សាវក​ ​របស់​តថាគត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុនី​អ្នកមាន​សទ្ធា​ ​កាល​បើ​បា្រ​ថ្នា​ឲ្យ​ត្រូវ​ ​គួ​របា្រថ្នា​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​មានគុណ​សម្បត្តិ​ ​ដូចជា​ ​ខេមា​ភិក្ខុនី​ ​និង​ឧប្បល​វណ្ណា​ភិក្ខុនី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​ខេមា​ភិក្ខុនី​ ​និង​ ​ឧប្បល​វណ្ណា​ភិក្ខុនី​នុ៎ះ​ ​ទុកជា​ជញ្ជីង​ ​ជា​បែបផែន​ ​ដល់​ពួក​ភិក្ខុនី​ជា​សាវិកា​ ​របស់​តថាគត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឧបាសក​អ្នកមាន​សទ្ធា​ ​កាលបើ​ប្រាថ្នា​ឲ្យ​ត្រូវ​ ​គួ​របា្រថ្នា​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​មានគុណ​សម្បត្តិ​ ​ដូចជា​ចិត្ត​គហបតី​ ​និង​ហត្ថ​ក​អា​ឡ​វកៈ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636853701745313735
ទៅកាន់ទំព័រ៖