ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​សក្កា​យ​និរោធ​ ​(​ការ​រំ​លត់​សក្កា​យ​)​ ​កាលបើ​លោក​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​សក្កា​យ​និរោធ​ ​ចិត្ត​រមែង​មិន​ស្ទុះ​ទៅ​ ​មិន​ជ្រះ​ថា្ល​ ​មិន​តាំងនៅ​ ​មិន​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សក្កា​យ​និរោធ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សក្កា​យ​និរោធ​នុ៎ះ​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ឯង​ ​មិន​គប្បី​បាន​តាម​បា្រ​ថ្នា​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​ ​បាន​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​ដ៏​ល្អិត​ណាមួយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​សក្កា​យ​និរោធ​ ​កាលបើ​លោក​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​សក្កា​យ​និរោធ​ ​ចិត្ត​រមែង​ស្ទុះ​ទៅ​ ​ជ្រះថ្លា​ ​តាំងនៅ​ ​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សក្កា​យ​និរោធ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សក្កា​យ​និរោធ​នុ៎ះ​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ឯង​ ​គប្បី​បាន​តាម​បា្រ​ថ្នា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ប្រៀប​ដូច​បុរស​ ​មានដៃ​ស្អាត​ ​ចាប់​មែកឈើ​ ​ដៃ​របស់​បុរស​នោះ​ ​មិន​ស្អិត​ ​មិន​កាន់​ ​មិន​ជាប់​ទេ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​បាន​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​ដ៏​ល្អិត​ណាមួយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ធើ្វ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​សក្កា​យ​និរោធ​ ​កាលបើ​លោក​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​សក្កា​យ​និរោធ​ ​ចិត្ត​រមែង​ស្ទុះ​ទៅ​ ​ជ្រះថ្លា​ ​តាំងនៅ​ ​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សក្កា​យ​និរោធ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៦០ | បន្ទាប់
ID: 636853702678767125
ទៅកាន់ទំព័រ៖