ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៣

​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​តថាគត​ ​ពោល​ថា​ ​កាលបើ​បុគ្គល​ពោល​ចំពោះ​សំឡេង​ណា​ ​ដែល​ខ្លួន​បានឮ​ហើយ​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ចំរើន​ឡើង​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​បុគ្គល​មិន​គួរ​និយាយចំ​ពោះ​សំឡេង​ ​ដែល​ខ្លួន​បានឮ​បែបនេះ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​តថាគត​ ​ពោល​ថា​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​ពោល​ចំពោះ​សំឡេង​ណា​ ​ដែល​ខ្លួន​បានឮ​ហើយ​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ចំរើន​ឡើង​ ​បុគ្គល​គួរ​និយាយចំ​ពោះ​សំឡេង​បែបនេះ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​កាលបើ​បុគ្គល​ពោល​ចំពោះ​ក្លិន​ ​រស​ ​ផោដ្ឋព្វៈ​ណា​ ​ដែល​ខ្លួន​បាន​ហិត​ ​ភ្លក់​ ​ពាល់ត្រូវ​ហើយ​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ចំរើន​ឡើង​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​បុគ្គល​មិន​ត្រូវ​និយាយចំ​ពោះ​ក្លិន​ ​រស​ ​ផោដ្ឋព្វៈ​ ​ដែល​ខ្លួន​បាន​ហិត​ ​ភ្លក់​ ​ពាល់ត្រូវ​បែបនេះ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​ពោល​ចំពោះ​ ​ក្លិន​ ​រស​ ​ផោដ្ឋព្វៈ​ណា​ ​ដែល​ខ្លួន​បាន​ហិត​ ​ភ្លក់​ ​ពាល់ត្រូវ​ហើយ​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​សាបសូន្យ​ទៅ​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ចំរើន​ឡើង​ ​បុគ្គល​ត្រូវ​និយាយចំ​ពោះ​ក្លិន​ ​រស​ ​ផោដ្ឋព្វៈ​ ​ដែល​ខ្លួន​បាន​ហិត​ ​ភ្លក់​ ​ពាល់ត្រូវ​បែបនេះ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​តថាគត​ ​ពោល​ថា​ ​កាលបើ​បុគ្គល​ពោល​ចំពោះ​ធម្មារម្មណ៍​ណា​ ​ដែល​ខ្លួន​ដឹង​ច្បាស់​ហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៧៩ | បន្ទាប់
ID: 636853706693026728
ទៅកាន់ទំព័រ៖