ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៤

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទើប​ស្រី​មេដោះ​ ​ក៏​មិនសូវ​គយគន់​មើល​ ​ចំពោះ​កុមារ​នោះ​ទេ​ ​ដោយ​នឹក​សង្ឃឹមថា​ ​ឥឡូវនេះ​ ​កុមារ​ចេះ​រក្សាខ្លួន​ ​លែង​មាន​សេចក្តី​ប្រហែសធ្វេស​ហើយ​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​មាន​ឧបមា​ដូចម្តេច​មិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​ដូច​ភិក្ខុ​ ​មិន​ធ្វើ​ដោយ​សទ្ធា​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​មិន​ធ្វើ​ដោយ​ហិរិ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​មិន​ធ្វើ​ដោយ​ឱត្តប្បៈ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​មិន​ធ្វើ​ដោយ​វីរិយៈ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​មិន​ធ្វើ​ដោយ​បញ្ញា​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​ដរាបណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ត្រូវតែ​តាម​ថែរក្សា​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដរាប​នោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លុះ​កាលណា​ ​ភិក្ខុ​ធ្វើ​ដោយ​សទ្ធា​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​ធ្វើ​ដោយ​ហិរិ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​ធ្វើ​ដោយ​ឱត្តប្បៈ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​ធ្វើ​ដោយ​បញ្ញា​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ហើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទើប​តថាគត​ ​ក៏​មិនសូវ​គយគន់​មើល​ ​ចំពោះ​ភិក្ខុ​នោះ​ទេ​ ​ដោយ​នឹក​សង្ឃឹមថា​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ភិក្ខុ​នេះ​ ​ចេះ​រក្សាខ្លួន​ ​លែង​មាន​សេចក្តី​ប្រហែសធ្វេស​ហើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១១ | បន្ទាប់
ID: 636853784860797669
ទៅកាន់ទំព័រ៖