ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៤

​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មោឃបុរស​នោះ​ ​ដឹង​ដែរ​ ​ឬមិន​ដឹង​ទេ​ថា​ ​មាតា​រមែង​ត្រេកអរ​ក្នុង​បុត្រ​ ​ឬថា​បុត្រ​ ​ក៏​រមែង​ត្រេកអរ​ក្នុង​មាតា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពិចារណា​រក​មិនឃើញ​ ​នូវ​រូប​ដទៃ​ ​សូម្បីតែ​រូប​មួយ​ ​ដែល​ជាទី​តាំង​នៃ​តម្រេក​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ជាទី​តាំង​នៃ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ស្រវឹង​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​ចំណង់​យ៉ាងនេះ​ ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ជ្រប់​នៅ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​អន្តរាយ​ ​ដល់​ការបាន​សេចក្តី​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ​ដ៏​ប្រសើរ​លើស​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ដូចជា​រូប​ស្រី​នេះ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សត្វ​ត្រេកអរ​ ​ជាប់ជំពាក់​ ​សញ្ជប់​ជ្រប់​ ​ស៊ប់​នៅក្នុង​រូប​ស្រី​ហើយ​ ​សត្វ​ពួក​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​លុះ​ក្នុង​អំណាច​នៃ​រូប​ស្រី​ ​រមែង​សោក​ស្តាយ​អស់​កាលយូរ​អង្វែង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ពិចារណា​ ​មិនឃើញ​នូវ​សំឡេង​ដទៃ​ ​សូម្បីតែ​សំឡេង​មួយ​…​ ​នូវ​ក្លិន​ដទៃ​ ​សូម្បីតែ​ក្លិន​មួយ​…​ ​នូវ​រស់​ដទៃ​ ​សូម្បីតែ​រស​មួយ​…​ ​នូវ​ផ្សព្វ​ដទៃ​ ​សូម្បីតែ​ផ្សព្វ​មួយ​ ​ដែល​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​តម្រេក​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ស្រវឹង​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​ចំណង់​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ជ្រប់​នៅ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​អន្តរាយ​ ​ដល់​ការបាន​សេចក្តី​ក្សេម​ ​ចាក​យោ​គៈ​ ​ដ៏​ប្រសើរ​លើស​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ដូចជា​ផ្សព្វ​ ​នៃ​ស្រី​នេះ​ទេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៩ | បន្ទាប់
ID: 636853812319518218
ទៅកាន់ទំព័រ៖