ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៤

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ស្រ្តី​ក្តី​ ​បុរស​ក្តី​ ​គ្រហស្ថ​ក្តី​ ​បព្វជិត​ក្តី​ ​គួរ​ពិ​ចារ​ណា​រឿយ​ៗ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មាន​ជរា​ ​ជា​ធម្មតា​ ​មិន​កន្លង​ជរា​ទៅ​បាន​ ​តើ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​តែង​មាន​សេចក្តី​ស្រវឹង​ ​ក្នុង​វ័យ​ដ៏​ចំរើន​ ​ដែល​ជាហេតុ​នាំឲ្យ​ពួក​សត្វ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត​។​ ​កាលបើ​បុគ្គល​នោះ​ ​ពិចារណា​ស្ថាន​នោះ​ ​រឿយ​ៗ​ហើយ​ ​ក៏​លះបង់​យោព្វន​មទៈ​ ​(​សេចក្តី​ស្រវឹង​ ​ក្នុង​វ័យ​ដ៏​ចំរើន​)​ ​ដោយសព្វគ្រប់​ ​ឬ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ក៏​គង់​ស្រាលស្តើង​ទៅ​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ស្រ្តី​ក្តី​ ​បុរស​ក្តី​ ​គ្រហស្ថ​ក្តី​ ​បព្វជិត​ក្តី​ ​គួរ​ពិ​ចារ​ណា​រឿយ​ៗ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មាន​ជរា​ ​ជា​ធម្មតា​ ​មិន​កន្លង​ជរា​ទៅ​បាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍​នេះឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ស្រ្តី​ក្តី​ ​បុរស​ក្តី​ ​គ្រហស្ថ​ក្តី​ ​បព្វជិត​ក្តី​ ​គួរ​ពិ​ចារ​ណា​រឿយ​ៗ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មាន​ព្យាធិ​ ​ជា​ធម្មតា​ ​មិន​កន្លង​ព្យាធិ​ទៅ​បាន​ ​តើ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អំណាច​ប្រយោជន៍​ ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​តែង​មាន​សេចក្តី​ស្រវឹង​ ​ក្នុង​ភាព​នៃ​ខ្លួន​ជា​មិន​មាន​រោគ​ ​ដែល​ជាហេតុ​នាំឲ្យ​ពួក​សត្វ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤៧ | បន្ទាប់
ID: 636853813834004841
ទៅកាន់ទំព័រ៖