ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៤

​មិនមែន​សំដែង​ទាំង​ខ្ជីខ្ជា​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​តថាគត​ ​សំដែងធម៌​ ​ចំពោះ​ពួក​ឧបាសក​ ​ក៏​តថាគត​ ​តែង​សំដែងធម៌​ដោយ​ប្រយ័ត្ន​ណាស់​ ​មិនមែន​សំដែង​ទាំង​ខ្ជីខ្ជា​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​តថាគត​ ​សំដែងធម៌​ ​ចំពោះ​ពួក​ឧបាសិកា​ ​ក៏​តថាគត​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដោយ​ប្រយ័ត្ន​ណាស់​ ​មិនមែន​សំដែង​ទាំង​ខ្ជីខ្ជា​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​តថាគត​ ​សំដែងធម៌​ចំពោះ​ពួក​បុថុជ្ជន​ ​ដោយហោចទៅ​ ​សូម្បី​ពួក​អ្នកនាំ​បាយ​ ​និង​ពួក​អ្នកនេសាទ​ ​ក៏​តថាគត​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដោយ​ប្រយ័ត្ន​ណាស់​ ​មិនមែន​សំដែង​ទាំង​ខ្ជីខ្ជា​ទេ​។​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​តថាគត​ ​មានធម៌​ជាទី​គោរព​ ​ជា​អ្នក​គោរព​ធម៌​។​
 [​១០០​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​គង់នៅ​ក្នុង​ឃោសិ​តា​រាម​ ​ជិត​ក្រុង​កោ​សម្ពី​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​កូន​អ្នកស្រុក​កោ​លិ​យៈ​ម្នាក់​ ​ឈ្មោះ​ក​កុ​ធៈ​ ​ជា​ឧបដ្ឋាក​របស់​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ទើបនឹង​ស្លាប់​ភ្លាម​ ​បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ពួក​ទេវតា​មួយ​រូប​ ​ដែល​សម្រេច​ដោយចិត្ត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥២ | បន្ទាប់
ID: 636853841294545494
ទៅកាន់ទំព័រ៖