ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៤

​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​មាន​សោត​ធាតុ​ជា​ទិព្វ​។​បេ​។​ ​ឮ​សំឡេង​ឆ្ងាយ​ក៏បាន​ ​ជិត​ក៏បាន​ ​កាលបើ​មានហេតុ​ ​មាន​ទំនង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ជាក់ច្បាស់​ ​ក្នុង​សោត​ធា​តុ​នោះ​ៗ​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​កំណត់​ដឹងចិត្ត​ ​របស់​សត្វ​ដទៃ​ ​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ដោយចិត្ត​ ​(​របស់​ខ្លួន​)​ ​គឺ​ចិត្ត​ ​ប្រកបដោយ​រាគៈ​ក្តី​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ចិត្ត​ប្រកបដោយ​រាគៈ​។​បេ​។​ ​ចិត្ត​មិនទាន់​រួច​ស្រឡះ​ចាក​កិលេស​ក្តី​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ចិត្ត​មិនទាន់​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​កិលេស​ ​កាលបើ​មានហេតុ​ ​មាន​ទំនង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ជាក់ច្បាស់​ ​ក្នុង​បរ​ចិត្ត​វិ​ជ្ជា​នោះ​ៗ​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​រឭក​ឃើញ​នូវ​បុព្វេ​និវាស​ច្រើនប្រការ​ ​គឺ​រឭក​បាន​ ​១​ ​ជាតិ​ខ្លះ​ ​២​ ​ជាតិ​ខ្លះ​។​បេ​។​ ​គប្បី​រឭក​ឃើញ​នូវ​បុព្វេ​និវាស​ច្រើនប្រការ​ ​ព្រមទាំង​អាការ​ ​ព្រមទាំង​ឧទ្ទេស​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ ​កាលបើ​មានហេតុ​ ​មាន​ទំនង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​បាន​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ជាក់ច្បាស់​ ​ក្នុង​បុព្វេ​និវាស​ញ្ញាណ​នោះ​ៗ​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​ថា​ ​សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​ ​មាន​ទិព្វចក្ខុ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​កន្លង​ហួស​ចក្ខុ​របស់​មនុស្ស​ធម្មតា​។​បេ​។​ ​គប្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ពពួកសត្វ​ ​ដែល​អន្ទោល​ទៅតាម​កម្ម​ ​កាលបើ​មានហេតុ​ ​មាន​ទំនង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​បាន​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ជាក់ច្បាស់​ ​ក្នុង​ទិព្វចក្ខុ​ញ្ញាណ​នោះ​ៗ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៥៥ | បន្ទាប់
ID: 636853793840811296
ទៅកាន់ទំព័រ៖