ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៤

​​សង្ឃ​ទាំង​នុ៎ះ​ ​ជា​សង្ឃ​សាវក​ ​នៃ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ជា​អ្នក​គួរ​ទទួល​ចតុប្បច្ច័យ​ ​ដែល​គួរ​ឧទ្ទិសចំពោះ​ ​ហើយ​នាំមក​បូជា​ ​គួរ​ទទួល​អាគន្តុកទាន​ ​គួរ​ទទួល​នូវ​ទាន​ ​ដែល​បុគ្គល​ជឿ​នូវ​កម្ម​ ​និង​ផល​នៃ​កម្ម​ ​ហើយ​បូជា​ ​គួរ​ដល់​អញ្ជលិកម្ម​ ​ដែល​សត្វលោក​គប្បី​ធ្វើ​ ​ជា​បុញ្ញក្ខេត្ត​ដ៏​ប្រសើរ​ ​របស់​សត្វលោក​ ​ប្រាកដជា​ប្រសើរ​ជាង​សង្ឃ​ ​ឬ​គណៈ​ទាំងនោះ​ ​ម្នាល​នាង​ចុន្ទី​ ​ពួក​បុគ្គល​ណា​ជ្រះថ្លា​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ ​ពួក​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ជ្រះថ្លា​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ផល​ដ៏​ប្រសើរ​ ​រមែង​មានដល់​ពួក​បុគ្គល​អ្នក​ជ្រះថ្លា​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ប្រសើរ​។​ ​ម្នាល​នាង​ចុន្ទី​ ​សីល​ដែល​ព្រះ​អរិយៈ​សរសើរ​ ​ទាំងអម្បាល​ម៉ាន​ ​ជា​សីល​មិន​ដាច់​ ​មិន​ធ្លុះ​ ​មិន​ពពាល​ ​មិន​ពព្រុស​ ​ជា​សីល​អ្នកជា​ ​ដែល​វិញ្ញូ​ជន​សរសើរ​ហើយ​ ​មិន​ប៉ះពាល់​ ​ដោយ​តណ្ហា​ ​និង​ទិដ្ឋិ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សមាធិ​ ​នេះ​ប្រាកដជា​ប្រសើរ​ជាង​សីល​ទាំងនោះ​។​ ​ម្នាល​នាង​ចុន្ទី​ ​ពួក​បុគ្គល​ណា​ ​ជា​អ្នក​បំពេញ​ក្នុង​ពួក​សីល​ ​ដែល​ព្រះ​អរិយៈ​សរសើរ​ហើយ​ ​ពួក​បុគ្គល​ទាំងនោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​បាន​បំពេញ​ ​ក្នុង​សីល​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ផល​ដ៏​ប្រសើរ​ ​រមែង​មានដល់​ពួក​បុគ្គល​អ្នក​បំពេញ​ ​ក្នុង​សីល​ដ៏​ប្រសើរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៧០ | បន្ទាប់
ID: 636853796862114105
ទៅកាន់ទំព័រ៖