ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៤

 ​[​៣៤​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​គង់នៅ​ក្នុង​កូ​ដា​គារ​សាលា​ ​នា​ព្រៃ​មហាវ័ន​ ​ទៀប​ក្រុង​វេសាលី​។​ ​គ្រានោះ​ ​សីហ​សេនាបតី​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​សីហ​សេនាបតី​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​បាន​ក្រាបទូល​សួរ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះអង្គ​អាច​នឹង​បញ្ញត្ត​ផល​ទាន​ ​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយខ្លួនឯង​បាន​ឬទេ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​អាច​បញ្ញត្ត​បាន​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​ទាយក​អ្នក​ម្ចាស់​ទាន​ ​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​របស់​ជន​ច្រើន​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​ទាយក​អ្នក​ម្ចាស់​ទាន​ ​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​របស់​ជន​ច្រើន​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ហេតុនេះ​ឯង​ ​ជា​ផល​ទាន​ ​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយខ្លួនឯង​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​មួយទៀត​ ​ពួកសប្បុរស​ ​អ្នកមាន​ចិត្តស្ងប់​រម្ងាប់​ ​រមែង​រាប់រក​ទាយក​អ្នក​ម្ចាស់​ទាន​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​បើ​ពួកសប្បុរស​ ​មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​តែង​រាប់រក​ទាយក​អ្នក​ម្ចាស់​ទាន​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ហេតុនេះ​ ​ជា​ផល​ទាន​ ​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយខ្លួនឯង​។​ ​ម្នាល​សីហៈ​ ​មួយទៀត​ ​កិ​តិ្ត​ស័ព្ទ​ដ៏​ពីរោះ​ ​របស់​ទាយក​អ្នក​ម្ចាស់​ទាន​ ​រមែង​ខ្ចរខ្ចាយ​ទៅ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636853798030770948
ទៅកាន់ទំព័រ៖