ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៤

​បុគ្គល​កាល​ឲ្យ​ទាន​ ​រមែង​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ជា​អ្នក​អនុកូល​ទៅតាម​ធម៌​របស់​ពួកសប្បុរស​ ​ពួក​សព្រហ្មចារី​ ​អ្នក​សង្រួម​ ​មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​រមែង​រាប់រក​បុគ្គល​ ​នោះ​សព្វកាល​ ​ពួក​ព្រហ្មចារី​នោះ​ ​រមែង​សំដែងធម៌​ ​ជា​គ្រឿង​បន្ទោបង់​នូវ​ទុក្ខ​ទាំងអស់​ ​ដល់​បុគ្គល​នោះ​ ​ទាំង​បុគ្គល​នោះ​ ​ដឹង​នូវ​ធម៌​ហើយ​ ​ជា​អ្នក​មិន​មាន​អាសវៈ​ ​រមែង​បរិនិព្វាន​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​។​

 [​៣៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ទាន​នេះ​ ​មាន​ ​៥​ ​យ៉ាង​។​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​ឲ្យ​ទាន​ដល់​អ្នក​មក​ថ្មី​ ​១​ ​ឲ្យ​ទាន​ដល់​អ្នកមាន​ដំណើរ​ ​១​ ​ឲ្យ​ទាន​ដល់​អ្នកមាន​ជម្ងឺ​ ​១​ ​ឲ្យ​ទាន​ ​ក្នុង​ពេល​អត់បាយ​ ​១​ ​បាន​ដំ​កល់​ស្រូវ​ថ្មី​ ​ផ្លែឈើ​ដំបូង​ ​ដល់​បុគ្គល​មាន​សីល​ទាំងឡាយ​ ​ជាដំបូង​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​ ​ជា​កាល​ទាន​ ​៥​ ​យ៉ាង​។​ ​
​ពួក​ជន​មាន​បញ្ញា​ ​ដឹង​ភាសិត​របស់​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​មាន​សេចក្តី​កំណាញ់​ប្រាស​ចេញ​ហើយ​ ​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​រមែង​ឲ្យ​ទាន​ ​ក្នុង​កាលគួរ​ ​ទាន​ដែល​បុគ្គល​ឲ្យ​ ​តាមកាល​គួរ​ ​ចំពោះ​ព្រះ​អរិយបុគ្គល​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ជា​បុគ្គល​មាន​កាយ​ ​និង​ចិត្ត​ ​ប្រកបដោយ​តា​ទិ​គុណ​ ​ទក្ខិណាទាន​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​ជា​ទាន​មានផល​បរិបូណ៌​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៨១ | បន្ទាប់
ID: 636853799210858445
ទៅកាន់ទំព័រ៖