ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ការ​ពោល​អំពី​ការ​លះ​ ​របស់​បុគ្គល​កំណាញ់​ ​ជា​កថា​អាក្រក់​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​កំណាញ់​ ​កាលបើ​ពោល​អំពី​ការ​លះ​ ​រមែង​រអាក់រអួល​ ​កម្រើក​ញាប់ញ័រ​ ​ឃ្នាន់ខ្នាញ់​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ខឹង​ ​និង​សេចក្តី​មិន​ត្រេកអរ​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​។​ ​រឿង​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​ ​បុគ្គល​កំណាញ់​នោះ​ ​មិនឃើញ​ច្បាស់​ ​នូវ​ចាគ​សម្បទា​នោះ​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ព្រមទាំង​មិនបាន​នូវ​បីតិ​ ​និង​បាមោជ្ជៈ​ ​ព្រោះ​មានការ​លះ​នោះ​ជាហេតុ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ការ​ពោល​អំពី​ការ​លះ​ ​របស់​បុគ្គល​កំណាញ់​ ​ទើប​ជា​កថា​អាក្រក់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ការ​ពោល​អំពី​បញ្ញា​ ​របស់​បុគ្គល​ឥត​បញ្ញា​ ​ជា​កថា​អាក្រក់​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុ​គ្គ​ល​អ័​ប្ប​ឥត​បញ្ញា​ ​កាល​ពោល​អំពី​បញ្ញា​ ​រមែង​រអាក់រអួល​ ​កម្រើក​ញាប់ញ័រ​ ​ឃ្នាន់ខ្នាញ់​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​ក្រោធ​ខឹង​ ​និង​សេចក្តី​មិន​ត្រេកអរ​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​។​ ​រឿង​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​ ​បុ​គ្គ​ល​អ័​ប្ប​ឥត​បញ្ញា​នោះ​ ​មិនឃើញ​ច្បាស់​នូវ​បញ្ញាសម្បទា​នោះ​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ព្រមទាំង​មិនបាន​នូវ​បីតិ​ ​និង​បាមោជ្ជៈ​ ​ព្រោះ​បញ្ញា​នោះ​ជាហេតុ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ការ​ពោល​អំពី​បញ្ញា​ ​របស់​បុ​គ្គ​ល​អ័​ប្ប​ឥត​បញ្ញា​ ​ទើប​ជា​កថា​អាក្រក់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កថា​របស់​បុគ្គល​ទាំង​ ​៥​ ​ពួក​នេះឯង​ ​ជា​កថា​អាក្រក់​ ​ដោយ​លើកយក​បុគ្គល​ទៅ​ប្រៀប​នឹង​បុគ្គល​។
ថយ | ទំព័រទី ១០៦ | បន្ទាប់
ID: 636853880924632206
ទៅកាន់ទំព័រ៖