ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បានឃើញ​ព្រះ​ឧទាយិ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​បរិសទ្យ​គ្រហស្ថ​ជាច្រើន​ចោមរោម​ ​កំពុង​អង្គុយ​សំដែងធម៌​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះ​ឧទាយិ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​បរិសទ្យ​គ្រហស្ថ​ជាច្រើន​ចោមរោម​ ​កំពុង​អង្គុយ​សំដែងធម៌​។​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ការសំដែង​ធម៌​ ​ដល់​ជន​ដទៃ​ ​មិន​អាច​ធ្វើ​បាន​ដោយ​ងាយ​ទេ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​កាល​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ជន​ដទៃ​ ​គប្បី​ដំ​កល់​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​ឲ្យ​មាន​ក្នុង​ខ្លួន​សិន​ ​ទើប​គួរ​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ជន​ដទៃ​។​ ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​សំដែងធម៌​ ​ដល់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ដោយ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​សំដែង​នូវ​អនុបុព្វីកថា​ ​១​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​សំដែងធម៌​ ​ដល់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ដោយ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​សំដែង​ដោយ​លើក​អាង​ហេតុផល​ ​១​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​សំដែងធម៌​ ​ដល់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ដោយ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​សំដែង​ពាក្យ​ដោយ​អាស្រ័យ​សេចក្តី​អាណិត​ ​(​ដល់​អ្នក​ស្តាប់​)​ ​១​ ​ភិក្ខុ​ត្រូវ​សំដែងធម៌​ដល់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ដោយ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាត្មាអញ​នឹង​មិន​សំដែង​ ​ព្រោះ​ហេតុ​នៃ​អាមិស​ ​១​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១១ | បន្ទាប់
ID: 636853881920459164
ទៅកាន់ទំព័រ៖