ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

​ភិក្ខុ​ត្រូវ​សំដែងធម៌​ដល់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ដោយ​តាំងចិត្ត​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​សំដែង​ដោយ​មិនបាន​បៀតបៀន​ខ្លួនឯង​ ​និង​បុគ្គល​ដទៃ​ ​១​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ការសំដែង​ធម៌​ ​ដល់​ជន​ដទៃ​ ​មិន​អាច​ធ្វើ​បាន​ដោយ​ងាយ​ទេ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​កាល​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ជន​ដទៃ​ ​ត្រូវ​ដំ​កល់​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ឲ្យ​មាន​ក្នុង​ខ្លួន​សិន​ ​ទើប​គួរ​សំដែងធម៌​ដល់​ជន​ដទៃ​។​
 [​៦០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បន្ទោបង់​បាន​ដោយ​កម្រ​។​ ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​រាគៈ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បន្ទោបង់​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​១​ ​ ​ទោសៈ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បន្ទោបង់​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​១​ ​មោហៈ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បន្ទោបង់​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​១​ ​បដិ​ភា​ណៈ​ ​(​ការ​ល្មោភ​និយាយ​)​ ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បន្ទោបង់​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​១​ ​គមិ​ក​ចិត្ត​ ​(​ចិត្ត​ប្រាថ្នា​នឹង​ទៅ​)​ ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បន្ទោបង់​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ ​កើតឡើង​ហើយ​ ​បន្ទោបង់​បាន​ដោយ​កម្រ​។​

​ចប់​ ​សទ្ធម្ម​វគ្គ​ ​ទី១​។​

ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 636853882117590439
ទៅកាន់ទំព័រ៖