ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

​ព្រះ​សារីបុត្ត​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​បុគ្គល​ពួក​ណា​ ​ដែល​មិន​មាន​សទ្ធា​ ​ត្រូវការ​តែ​នឹង​ចិញ្ចឹមជីវិត​ ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ហើយ​ចូល​មកកាន់​ផ្នួស​ដោយ​មិន​មាន​សទ្ធា​ ​ជា​អ្នក​អួតអាង​ ​មាន​មាយា​ ​បោកប្រាស់​ ​មានចិត្ត​រាយមាយ​ ​លើក​កំពស់​ ​មានចិត្ត​ឃ្លេងឃ្លោង​ ​មាន​មាត់រឹង​ ​មានសំដី​ផ្តេសផ្តាស​ ​មិន​គ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ ​ក្នុង​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ​ ​មិនដឹង​ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន​ ​មិន​ប្រកប​នូវ​ការ​ភ្ញាក់​រលឹក​ ​មិនបាន​ក្រឡេក​មើល​ ​ក្នុង​ភាព​នៃ​ខ្លួន​ជា​សមណៈ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​គោរព​ ​ដ៏​ក្លៀវក្លា​ក្នុង​សិក្ខា​ ​ជា​អ្នក​ល្មោភ​ ​មាន​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ក្នុង​ការប្រព្រឹត្តិ​ធូរ​ថយ​ ​ជា​ប្រធាន​ខាង​ការប្រព្រឹត្តិ​ជ្រោកជ្រាក​ ​ដាក់​ចោល​នូវ​ធុរៈ​ ​ក្នុង​វិវេក​ ​ខ្ជឹល​ច្រអូស​ ​មាន​ព្យាយាម​ថោកថយ​ ​មានស្មារតី​ភ្លេចភ្លាំង​ ​មិន​មានសម្បជញ្ញៈ​ ​មិនបាន​តាំងចិត្ត​មាំ​ ​មានចិត្ត​រវើរវាយ​ ​ជា​មនុស្ស​អ័​ប្ប​ឥត​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​មនុស្ស​លលា​ ​បុគ្គល​ពួក​នោះ​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ ​រមែង​មិន​ទទួលយក​ដោយ​ផ្ចិតផ្ចង់​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ន័យ​មួយទៀត​ ​ពួក​កុលបុត្ត​ណា​ ​ដែល​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ហើយ​ ​ចូល​មកកាន់​ផ្នួស​ដោយ​សទ្ធា​ ​ជា​អ្នក​មិន​អួតអាង​ ​មិន​មាន​មាយា​ ​មិន​បោកប្រាស់​ ​មិន​មានចិត្ត​រាយមាយ​ ​មិន​លើក​កំពស់​ ​មិន​មានចិត្ត​ឃ្លេងឃ្លោង​ ​មិន​មាន​មាត់រឹង​ ​មិន​មានសំដី​ផ្តេសផ្តាស​ ​គ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ ​ក្នុង​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ​ ​ដឹង​ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤០ | បន្ទាប់
ID: 636853887526419806
ទៅកាន់ទំព័រ៖