ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

 ​[​៧០​]​ ​សម័យ​ ​១​ ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​គង់នៅ​ក្នុង​ឃោសិ​តា​រាម​ ​ទៀប​ក្រុង​កោ​សម្ពី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​ភទ្ទ​ជិ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បាន​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏បាន​រីករាយ​ជាមួយនឹង​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លុះ​បញ្ចប់​ពាក្យ​ ​គួរ​រីករាយ​ ​និង​ពាក្យ​គួរ​រលឹក​ហើយ​ ​ក៏​គង់​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​ភទ្ទ​ជិ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​គង់​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ក៏​មាន​ថេរ​វាចា​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ភទ្ទ​ជិ​ ​ការ​ឃើញ​ដូចម្តេច​ ​ដែល​ប្រសើរ​លើស​ជាង​ការ​ឃើញ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ស្តាប់​ដូចម្តេច​ ​ដែល​ប្រសើរ​ ​លើស​ជាង​ការ​ស្តាប់​ទាំងឡាយ​ ​សុខ​ដូចម្តេច​ ​ដែល​ប្រសើរ​លើស​ជាង​សុខ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​សំគាល់​ដូចម្តេច​ ​ដែល​ប្រសើរ​លើស​ជាង​ការ​សំគាល់​ទាំងឡាយ​ ​ទី​កើត​ដូចម្តេច​ ​ដែល​ប្រសើរ​លើស​ជាង​ទី​កើត​ទាំងឡាយ​។​ ​ព្រះ​ភទ្ទ​ជិ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​ថេរ​វាចា​តប​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​មាន​ព្រហ្ម​ដែល​ជា​អ្នក​គ្រប​សង្កត់​ ​(​លើ​ព្រហ្ម​ឯទៀត​)​ ​ដែល​ព្រហ្ម​ឯទៀត​ ​មិន​អាច​គ្រប​សង្កត់​លើ​បាន​ ​ជា​អ្នក​ឃើញ​ហេតុ​សព្វគ្រប់​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​ជន​ទាំងពួង​ ​ឲ្យ​លុះ​ក្នុង​អំណាច​ខ្លួន​។​ ​បុគ្គល​ណា​ឃើញ​នូវ​ព្រហ្ម​នោះ​ ​ការ​ឃើញ​នេះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ប្រសើរ​លើស​ជាង​ការ​ឃើញ​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​មាន​ពួក​ទេវតា​ ​ឈ្មោះ​អាភស្សរៈ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤៧ | បន្ទាប់
ID: 636853889044656644
ទៅកាន់ទំព័រ៖