ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​មួយទៀត​ ​សម័យ​ណា​ ​បុគ្គល​មានចិត្ត​ដែល​វិចិកិច្ឆា​មិនបាន​រួបរឹត​ ​ដែល​វិចិកិច្ឆា​មិនបាន​គ្រប​សង្កត់​ហើយ​ ​ទាំង​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​វិចិកិច្ឆា​ដែល​កើតឡើង​។​ ​បេ​។​ ​មន្ត​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​បុគ្គល​មិនបាន​ស្វាធ្យាយ​ ​អស់កាលជាយូរអង្វែង​ ​រមែង​ប្រាកដ​ ​មិនបាច់​ពោល​ដល់​មន្ត​ ​ដែល​ស្វាធ្យាយ​ឡើយ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ដូច​ភាជនៈ​ពេញដោយ​ទឹកថ្លា​ស្អាត​ ​មិន​ល្អក់​ ​ដែល​បុគ្គល​យក​ទៅ​ដំ​កល់​ទុក​ក្នុង​ទី​មាន​ពន្លឺ​ ​បុរស​មាន​ចក្ខុ​ ​បាន​ពិចារណាមើល​មុខ​និមិត្ត​របស់​ខ្លួន​ ​ក្នុង​ភាជនៈ​នោះ​ ​គប្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​ឃើញច្បាស់​តាមពិត​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​សម័យ​ណា​ ​បុគ្គល​មានចិត្ត​ដែល​វិចិកិច្ឆា​ ​មិនបាន​រួបរឹត​ ​ដែល​វិចិកិច្ឆា​ ​មិនបាន​គ្រប​សង្កត់​ ​ទាំង​ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ ​នូវ​ការ​រលាស់​ចេញ​ ​នូវ​វិចិកិច្ឆា​ ​ដែល​កើតឡើង​។​ ​បេ​។​ ​មន្ត​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​បុគ្គល​មិនបាន​ស្វាធ្យាយ​ ​អស់កាលជាយូរអង្វែង​ ​រមែង​ប្រាកដ​ ​មិនបាច់​ពោល​ដល់​មន្ត​ ​ដែល​ស្វាធ្យាយ​ឡើយ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​នេះឯង​ជាហេតុ​ ​នេះឯង​ជា​បច្ច័យ​ ​ឲ្យ​មន្ត​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​បុគ្គល​បាន​ស្វាធ្យាយ​ ​អស់កាលជាយូរអង្វែង​ ​មិន​ឲ្យ​ប្រាកដ​ ​ក្នុង​កាល​ខ្លះ​ ​មិនបាច់​ពោល​ដល់​មន្ត​ ​ដែល​មិនបាន​ស្វាធ្យាយ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​នេះឯង​ជាហេតុ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២១៦ | បន្ទាប់
ID: 636853909230451206
ទៅកាន់ទំព័រ៖