ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

​គប្បី​បាន​នូវ​នំ​មាន​រស​ឆ្ងាញ់​ ​បុរស​នោះ​ ​លិទ្ធ​ភ្លក់​ ​ក្នុង​កាល​ណាៗ​ ​ក៏បាន​នូវ​រស​ឆ្ងាញ់​ ​ដ៏​មិន​លាយឡំ​ ​ក្នុង​កា​លនោះៗ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​(​បុរស​)​ ​ស្តាប់ធម៌​ ​ទោះបី​សុ​ត្តៈ​ ​ឬ​ ​គេយ្យៈ​ ​ទោះ​បី​វេយ្យាករណៈ​ ​ឬ​អព្ភូត​ធម្មៈ​ ​របស់​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ក្នុង​កាល​ណាៗ​ ​តែង​បាន​នូវ​ភាវៈ​ពេញចិត្ត​ ​តែង​បាន​នូវ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​នៃ​ចិត្ត​ ​ក្នុង​កា​លនោះៗ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​មួយទៀត​ ​ដូច​បុរស​បាន​ដុំ​ខ្លឹមចន្ទន៍​ ​នៃ​ខ្លឹមចន្ទន៍​លឿង​ ​ឬ​ខ្លឹមចន្ទន៍​ក្រហម​ ​ហើយ​គប្បី​ហិត​ស្រូប​ ​ទោះបី​អំពី​គល់​ ​ឬ​អំពី​កណ្តាល​ ​ឬ​អំពី​ចុង​ ​ក្នុង​កាល​ណាៗ​ ​គង់​បាន​នូវ​ក្លិនក្រអូប​ ​មិន​លាយឡំ​ដូចគ្នា​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​(​បុរស​)​ ​ស្តាប់ធម៌​ ​ទោះបី​សុ​ត្តៈ​ ​ឬ​គេយ្យៈ​ ​ទោះ​បី​វេយ្យ​ក​រណៈ​ ​ឬ​អព្ភូត​ធម្មៈ​ ​របស់​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ក្នុង​កាល​ណាៗ​ ​ហើយ​ ​តែង​បាន​នូវ​បាមោជ្ជៈ​ ​តែង​បាន​នូវ​សោមនស្ស​ ​ក្នុង​កា​លនោះៗ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​មួយទៀត​ ​ដូច​បុរស​មាន​អាពាធ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​មាន​ជម្ងឺធ្ងន់​ ​ពេទ្យ​អ្នក​ឈ្លាស​អង់អាច​ ​គប្បី​នាំ​បង់​ ​នូវ​អាពាធ​ ​របស់​បុរស​នោះ​ចេញ​បាន​ ​ដោយ​ឋានៈ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២១៩ | បន្ទាប់
ID: 636853909840156079
ទៅកាន់ទំព័រ៖