ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​(​បុរស​)​ ​ស្តាប់​នូវ​ធម៌​ ​ទោះបី​សុ​ត្តៈ​ ​ឬ​ ​គេយ្យៈ​ ​ទោះ​បី​វេយ្យាករណៈ​ ​ឬ​អព្ភូត​ធម្មៈ​ ​របស់​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ក្នុង​កាល​ណាៗ​ហើយ​ ​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​ចង្អៀតចង្អល់​ ​ក៏​ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​ក្នុង​កា​លនោះៗ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​មួយទៀត​ ​ដូច​ស្រះ​បោក្ខរណី​មាន​ទឹកថ្លា​ ​មាន​ទឹក​ឆ្ងាញ់​ ​មាន​ទឹក​ត្រជាក់​ ​មាន​ទឹកស​ ​មាន​កំពង់រាប​ស្មើ​ ​គួរ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ជួនជា​មាន​បុរស​ម្នាក់​មកដល់​ ​បុរស​នោះ​ ​ត្រូវ​សេចក្តី​ក្តៅរោលរាល​ ​ត្រូវ​សេចក្តី​ក្តៅ​គ្រប​សង្កត់​ ​នឿយព្រួយ​លំបាក​តាមផ្លូវ​ ​តក់ស្លុត​ស្រេកឃ្លាន​ ​ក៏​ចុះទៅ​កាន់​ស្រះ​បោក្ខរណី​នោះ​ ​ងូត​ផង​ ​ផឹក​ផង​ ​គប្បី​កំចាត់​បង់​ ​នូវ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ ​សេចក្តី​លំបាក​ ​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ទាំងពួង​បាន​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​(​បុរស​)​ ​ស្តាប់ធម៌​ ​ទោះបី​សុ​ត្តៈ​ ​ឬ​គេយ្យៈ​ ​ទោះ​បី​វេយ្យាករណៈ​ ​ឬ​អព្ភូត​ធម្មៈ​ ​របស់​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ក្នុង​កាល​ណាៗ​ ​ហើយ​ ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ ​សេចក្តី​លំបាក​ ​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ទាំងពួង​ ​ក៏​ស្ងប់​រម្ងាប់​ទៅ​ ​ក្នុង​កា​លនោះៗ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​ ​កាល​ដែ​លបិង្គិ​យា​និ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ការណ​បាលិ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ធ្វើ​ឧត្តរាសង្គៈ​ ​ឆៀង​ស្មា​ម្ខាង​
ថយ | ទំព័រទី ២២០ | បន្ទាប់
ID: 636853910063218837
ទៅកាន់ទំព័រ៖