ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

​ទោះ​ភិក្ខុ​ក្តី​ ​ភិក្ខុនី​ក្តី​ ​ចំរើន​នូវ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ធ្វើឲ្យ​ច្រើន​ ​នូវ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ ​បណ្តា​ផល​ទាំង​ ​២​ ​ប្រការ​ ​ផល​ណាមួយ​ ​នឹង​កើត​ប្រាកដ​ ​ដល់​បុគ្គល​នោះ​ ​គឺ​នឹង​បាន​អរហត្តផល​ ​ឬកាល​បើ​ឧបាទាន​នៅ​មាន​សល់​ ​ក៏​គង់​នឹង​បាន​នូវ​ភាពជា​អនាគាមិ​បុគ្គល​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​។​
 [​២៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ជម្ងឺ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​ជា​បុគ្គល​លំបាក​បម្រើ​។​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺជា​អ្នក​មិន​ចេះ​ធ្វើខ្លួន​ឲ្យ​សប្បាយ​ ​១​ ​មិនដឹង​ប្រមាណ​ ​ក្នុង​ការ​សប្បាយ​ ​១​ ​ជា​អ្នក​មិន​រាន​ថ្នាំ​ ​១​ ​មិន​ប្រាប់​ជម្ងឺ​តាមពិត​ ​ដល់​អ្នកបម្រើ​ជម្ងឺ​ដែល​ប្រាថ្នា​នូវ​សេចក្តី​ចំរើន​ ​ឬ​ជម្ងឺ​ដែល​ចំរើន​ឡើង​ ​មិន​ប្រាប់​ថា​ចំរើន​ឡើង​ ​ឬ​ជម្ងឺ​ដែល​ធូរ​ថយ​ ​មិន​ប្រាប់​ថា​ធូរ​ថយ​ ​ឬក៏​ជម្ងឺ​ដែល​នៅនឹង​ ​មិន​ប្រាប់​ថា​នៅនឹង​ ​១​ ​ជា​អ្នក​មិន​ចេះ​អត់ធន់​ចំពោះ​វេទនា​ប្រជុំ​ក្នុង​សរីរៈ​ ​ជា​ទុក្ខ​ដ៏​ក្លាខ្លាំង​ ​ខ្លោចផ្សា​ ​មិន​ស្រួល​ ​មិនជា​ទី​ពេញចិត្ត​ ​ជា​វេទនា​ ​អាច​នាំ​យកជីវិត​បាន​ ​ដែល​កើត​ហើយ​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ជម្ងឺ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ជា​បុគ្គល​លំបាក​បម្រើ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ជម្ងឺ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​ជា​បុគ្គល​ងាយ​បម្រើ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣២ | បន្ទាប់
ID: 636853865007491797
ទៅកាន់ទំព័រ៖