ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៥

 [​៣៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះរាជា​ចក្រពត្តិ​ណា​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ជា​ស្តេច​ទ្រង់ធម៌​ ​ព្រះរាជា​នោះ​ឯង​ ​មិន​ញុំាង​អាណាចក្រ​ ​ដែល​មិនជា​របស់​ព្រះរាជា​ ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ឡើយ​(​១​)​ ​។​ ​កាល​ព្រះ​ដ៏​មានបុណ្យ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​សួរ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​អ្នកណា​ ​ជា​ស្តេច​របស់​ព្រះរាជា​ចក្រពត្តិ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ជា​ស្តេច​ទ្រង់ធម៌​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ព្រះធម៌​ ​(​ជា​ស្តេច​)​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ព្រះរាជា​ចក្រពត្តិ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ជា​ស្តេច​ទ្រង់ធម៌​ ​ទ្រង់​ទីពឹង​នូវ​ធម៌​តែមួយ​យ៉ាង​ ​ហើយ​ធ្វើសក្ការៈ​ចំពោះ​ធម៌​ ​គោរព​ធម៌​ ​កោតក្រែង​ធម៌​ ​យក​ធម៌​ជា​ទង់ជ័យ​ ​យក​ធម៌​ជា​ទង់​ ​យក​ធម៌​ជាធំ​ ​ចាត់ចែង​នូវ​ការ​រក្សា​ ​ការពារ​ ​គ្រប់គ្រង​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ចំពោះ​អន្តោជន​ ​គឺ​អគ្គមហេសី​ ​បុត្ត​ធីតា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​មួយទៀត​ ​ព្រះរាជា​ចក្រពត្តិ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ជា​ស្តេច​ទ្រង់ធម៌​។​បេ​។​ ​យក​ធម៌​ជាធំ​ ​ចាត់ចែង​នូវ​ការ​រក្សា​ ​ការពារ​ ​គ្រប់គ្រង​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​
​(​១​)​ ​ទំនៀម​ស្តេច​ចក្រពត្តិ​ ​ដែល​ផ្សាយ​អាណាចក្រ​ ​តែង​ផ្សាយ​ដោយ​ច្បាប់​ដ៏​ត្រឹមត្រូវ​ ​តាម​គន្លងធម៌​ ​ហេតុ​នោះ​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​មិន​ញុំាង​អាណាចក្រ​ ​ដែល​មិនជា​របស់​ព្រះរាជា​ ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដូច្នេះ​នោះ​ ​បាន​សេចក្តី​ថា​ ​មិន​ផ្សាយ​អាណាចក្រ​ ​ដោយ​ឥត​ទសពិធរាជធម៌​ទេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤៤ | បន្ទាប់
ID: 636853868175673007
ទៅកាន់ទំព័រ៖