ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​គង់​លើ​អាសនៈ​ ​ដែ​លតិស្ស​ព្រហ្ម​ក្រាល​ប្រគេន​។​ ​ឯ​តិ​ស្ស​ព្រហ្ម​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ហើយ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​តិ​ស្ស​ព្រហ្ម​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ព្រះ​មហាមោគ្គល្លាន​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​ថេរ​វាចា​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​តិស្សៈ​ ​ពួក​ទេវតា​ ​ណា​ហ្ន៎​ ​មាន​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​យើង​ជា​អ្នក​ដល់​ស្រោតៈ​ ​មាន​សភាព​មិន​ធ្លាក់ចុះ​ជា​ធម្មតា​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ទៅខាងមុខ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ដែរ​ឬទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ជា​ម្ចាស់​ ​ពួក​ទេវតា​ជាន់​ចា​តុ​ម្ម​ហា​រាជិ​កៈ​ ​មាន​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​យើង​ជា​អ្នក​ដល់​ស្រោតៈ​ ​មាន​សភាព​មិន​ធ្លាក់ចុះ​ជា​ធម្មតា​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​នឹង​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ទៅខាងមុខ​ ​យ៉ាងនេះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​តិស្សៈ​ ​ពួក​ទេវតា​ជាន់​ចា​តុ​ម្ម​ហា​រាជិ​កៈ​ទាំងអស់​ ​មាន​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​យើង​ជា​អ្នក​ដល់​ស្រោតៈ​ ​មាន​សភាព​មិន​ធ្លាក់ចុះ​ជា​ធម្មតា​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​នឹង​មាន​សេចក្តី​ត្រាស់​ដឹង​ទៅខាងមុខ​ ​យ៉ាងនេះ​ដែរ​ ​ឬដូច​ម្តេច​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​ជា​ម្ចាស់​ ​ពួក​ទេវតា​ ​ជាន់​ចា​តុ​ម្ម​ហា​រាជិ​កៈ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​យើង​ជា​អ្នក​ដល់​ស្រោតៈ​ ​មាន​សភាព​មិន​ធ្លាក់ចុះ​ជា​ធម្មតា​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​នឹង​មាន​សេចក្តី​ត្រាស់​ដឹង​ទៅខាងមុខ​យ៉ាងនេះ​ទាំងអស់គ្នា​ទេ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១០៧ | បន្ទាប់
ID: 636854009658795379
ទៅកាន់ទំព័រ៖