ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​ហេតុ​នោះ​ ​តថាគត​មិន​ពេញចិត្ត​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ព្រោះតែ​នៅក្នុង​សេនាសនៈ​ ​នា​ចន្លោះ​ស្រុក​។​ ​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​មួយទៀត​ ​ក្នុង​ទីឯណោះ​ ​តថាគត​ឃើញ​ភិក្ខុ​អ្នក​នៅក្នុង​ព្រៃ​ ​កំពុង​អង្គុយ​លក់​ក្នុង​ព្រៃ​ ​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ឥឡូវនេះ​ ​លោក​នេះ​បន្ទោបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​លំបាក​ ​ក្នុង​កិរិយា​ដេកលក់​នេះ​ ​ហើយ​ធ្វើ​មនសិ​កា​រៈ​ ​នូវ​អរញ្ញ​សញ្ញា​ ​ឲ្យ​ប្រសើរឯក​។​ ​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​ហេតុ​នោះ​ ​បាន​ជាត​ថា​គត​ពេញចិត្ត​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ព្រោះតែ​នៅក្នុង​ព្រៃ​។​ ​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​មួយទៀត​ ​ក្នុង​ទីឯណោះ​ ​តថាគត​ឃើញ​ភិក្ខុ​ ​អ្នក​នៅក្នុង​ព្រៃ​ ​មិន​អង្គុយ​ចំរើន​សមាធិ​ក្នុង​ព្រៃ​ទេ​ ​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ឥឡូវនេះ​ ​លោក​នេះ​នឹង​តាំងចិត្ត​ ​ដែល​មិនទាន់​ដល់​សមាធិ​ផង​ ​រក្សា​ចិត្ត​ដែល​បាន​ដល់​សមាធិ​ហើយ​ផង​។​ ​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​ហេតុនេះ​ ​បាន​ជាត​ថា​គត​ពេញចិត្ត​នឹង​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ព្រោះតែ​នៅក្នុង​ព្រៃ​។​ ​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​មួយទៀត​ ​ក្នុង​ទីឯណោះ​ ​តថាគត​ឃើញ​ភិក្ខុ​អ្នក​នៅក្នុង​ព្រៃ​ ​បាន​ដល់​សមាធិ​ ​ហើយ​អង្គុយ​នៅក្នុង​ព្រៃ​ ​ម្នាល​នា​គិ​តៈ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ឥឡូវនេះ​ ​លោក​នេះ​ ​ញ៉ាំង​ចិត្ត​ដែល​មិនទាន់​រួច​ស្រឡះ​ ​ឲ្យ​រួច​ស្រឡះ​ផង​ ​រក្សាទុក​នូវ​ចិត្ត​ ​ដែល​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ផង​។
ថយ | ទំព័រទី ១២៨ | បន្ទាប់
ID: 636854014511552940
ទៅកាន់ទំព័រ៖