ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​មិនបានជា​បុគ្គល​ស្តុកស្តម្ភ​ ​កាលបើ​មិន​មាន​សទ្ធា​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​មិន​មាន​ហិរិ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​មិន​មាន​ឱត្តប្បៈ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​មិន​មាន​វីរិយៈ​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ ​មិន​មាន​បញ្ញា​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ហើយ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត​។​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​អំពើ​នេះ​ ​ថា​ជា​ការ​កាន់​យក​ ​នូវ​បំណុល​របស់​បុគ្គល​នោះ​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ដំ​កល់​ទុក​ ​នូវ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ដ៏​លាមក​ ​ព្រោះហេតុតែ​ការ​បិទបាំង​ ​នូវ​កាយទុច្ចរិត​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​មិន​ឲ្យ​ជន​ណា​ស្គាល់​ខ្លួន​ ​ត្រិះរិះ​មិន​ឲ្យ​ជន​ណា​ស្គាល់​ខ្លួន​ ​ពោល​នូវ​វាចា​មិន​ឲ្យ​ជន​ណា​ស្គាល់​ខ្លួន​ ​ប្រឹងប្រែង​ដោយ​កាយ​ ​មិន​ឲ្យ​ជន​ណា​ស្គាល់​ខ្លួន​ឡើយ​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ព្រោះហេតុតែ​ការ​បិទបាំង​ ​នូវ​ទុច្ចរិត​នោះ​។​បេ​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ដំ​កល់​នូវ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ដ៏​លាមក​ ​ព្រោះហេតុតែ​ការ​បិទបាំង​ ​នូវ​មនោ​ទុច្ចរិត​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​មិន​ឲ្យ​ជន​ណា​ស្គាល់​ខ្លួន​ ​ត្រិះរិះ​មិន​ឲ្យ​ជន​ណា​ស្គាល់​ខ្លួន​ ​ពោល​នូវ​វាចា​មិន​ឲ្យ​ជន​ណា​ស្គាល់​ខ្លួន​ ​ប្រឹងប្រែង​ដោយ​កាយ​ ​មិន​ឲ្យ​ជន​ណា​ស្គាល់​ខ្លួន​ឡើយ​។​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​អំពើ​នេះ​ថា​ ​ជា​អំពើ​ចងការ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤៨ | បន្ទាប់
ID: 636854358921752077
ទៅកាន់ទំព័រ៖