ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ពួក​សព្រហ្មចារី​ ​បុគ្គល​អ្នកមានសីល​ជាទីស្រឡាញ់​ ​និយាយ​ចោទ​បុគ្គល​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នេះឯង​ ​គឺ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​នោះ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​យ៉ាងនេះ​ ​មាន​សមា​ចា​រៈ​យ៉ាងនេះ​។​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​អំពើ​នេះ​ ​ថា​ជា​ការ​តឹង​ទារ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​។​ ​អកុសល​វិតក្កៈ​ដ៏​លាមក​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ ​រមែង​ផុះ​ផុល​ឡើង​ ​ចំពោះ​បុគ្គល​នោះ​ ​ដែល​នៅក្នុង​ព្រៃ​ក្តី​ ​នៅ​ក្រោមម្លប់​ឈើ​ក្តី​ ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​ដ៏​ស្ងាត់​ក្តី​ ​តថាគត​ពោល​នូវ​អំពើ​នេះ​ថា​ ​ជា​ការ​ដេញ​តាម​របស់​បុគ្គល​នោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ទ័លក្រ​នោះ​ឯង​ ​មិន​មាន​វត្ថុជា​របស់​ខ្លួន​ ​មិនបានជា​បុគ្គល​ស្តុកស្តម្ភ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត​ហើយ​ ​លុះ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​រមែង​ជាប់​នៅក្នុង​ចំណង​ ​គឺ​នរក​ ​ឬ​ក្នុង​ចំណង​ ​គឺ​កំណើត​តិរច្ឆាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​មិនដែល​ឃើញ​ ​នូវ​ចំណង​ដទៃ​ណាមួយ​ ​អាក្រក់​យ៉ាងនេះ​ ​នាំមក​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​យ៉ាងនេះ​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​អន្តរាយ​យ៉ាងនេះ​ ​ដល់​ការបាន​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ជាទី​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ​ដ៏​ប្រសើរ​ទេ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​ចំណង​ ​គឺ​នរក​ ​ឬ​ចំណង​ ​គឺ​កំណើត​តិរច្ឆាន​នេះ​ឡើយ​។​
​សេចក្តី​ទ័លក្រ​ក្តី​ ​ការ​កាន់​យក​នូវ​បំណុល​ក្តី​ ​ហៅថា​ជា​ទុក្ខ​ក្នុង​លោក​ ​បុគ្គល​ទ័លក្រ​ ​កាន់​យក​នូវ​បំណុល​មក​បរិភោគ​ ​រមែង​លំបាក
ថយ | ទំព័រទី ១៤៩ | បន្ទាប់
ID: 636854359170176286
ទៅកាន់ទំព័រ៖