ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ព្រះករុណា​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ម្នាល​សិវ​កៈ​ ​កាល​មោហ​ធម៌​ ​មាន​ក្នុង​សន្តាន​ក្តី​ ​អ្នកដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​មោហ​ធម៌​ ​មាន​ក្នុង​សន្តាន​របស់​អាត្មាអញ​ ​កាល​មោហ​ធម៌​ ​មិន​មាន​ក្នុង​សន្តាន​ក្តី​ ​អ្នកដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​មោហ​ធម៌​ ​មិន​មាន​ក្នុង​សន្តាន​របស់​អាត្មាអញ​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ម្នាល​សិវ​កៈ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ហៅថា​ ​សន្ទិដ្ឋិក​ធម៌​ ​អ​កាលិក​ធម៌​ ​ឯ​ហិប​ស្សិ​ក​ធម៌​ ​ឱ​បន​យិ​ក​ធម៌​ ​បច្ច​ត្តំ​ ​វេ​ទិ​ត​ព្វោ​ ​វិញ្ញូ​ហិ​ធម៌​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ច្បាស់លាស់​ពេក​ណាស់​។​បេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​សំគាល់​នូវ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ថា​ជា​ឧបាសក​ ​អ្នក​ដល់​នូវ​សរណៈ​ ​ស្មើដោយ​ជីវិត​ ​ចាប់​ដើម​អំពី​ថ្ងៃនេះ​តទៅ​។​
 [​៤៨​]​ ​លំដាប់នោះ​ ​មាន​ព្រាហ្មណ៍​ម្នាក់​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ធ្វើ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ជាមួយនឹង​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​លុះ​បញ្ចប់​ពាក្យ​ ​ដែល​គួរ​រីករាយ​ ​និង​ពាក្យ​ដែល​គួរ​រលឹក​ហើយ​ ​ក៏​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រាហ្មណ៍​នោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ដែល​ហៅថា​ ​សន្ទិដ្ឋិក​ធម៌​ ​សន្ទិដ្ឋិក​ធម៌​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​សន្ទិដ្ឋិក​ធម៌​ ​អ​កាលិក​ធម៌​ ​ឯ​ហិប​ស្សិ​ក​ធម៌​ ​ឱ​បន​យិ​ក​ធម៌​ ​បច្ច​ត្តំ​ ​វេ​ទិ​ត​ព្វោ​ ​វិញ្ញូ​ហិ​ធម៌​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​តថាគត​នឹង​សួរ​តប​ទៅ​អ្នក​វិញ​ ​ក្នុង​ហេតុ​នុ៎ះ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៧ | បន្ទាប់
ID: 636854361525020976
ទៅកាន់ទំព័រ៖