ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ឯ​អាគន្តុក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ត្រូវ​ព្រះ​ធម្មិកៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ជេរប្រទេច​ ​បៀតបៀន​ ​ចាក់ដោត​ ​កោសរូស​ ​ដោយ​វាចា​ហើយ​ ​ក៏​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​មិន​ឋិតនៅ​ ​លះបង់​ទី​អាវាស​ចោល​អស់​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ពួក​ជាតិភូមិ​ក​ឧបាសក​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ខំ​ផ្គត់ផ្គង់​ព្រះភិក្ខុ​សង្ឃ​ ​ដោយ​ចីវរ​ ​បិណ្ឌបាត​ ​សេនាសនៈ​ ​គិលាន​ប្ប​ច្ច​យ​ភេសជ្ជ​បរិក្ខារ​ ​ស្រាប់តែ​ពួក​អាគន្តុក​ភិក្ខុ​ ​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​មិន​ឋិតនៅ​ ​លះបង់​ទី​អាវាស​ចោល​អស់​ ​ចុះ​ហេតុ​ដូចម្តេច​ ​បច្ច័យ​ដូចម្តេច​ ​បាន​ជាពួក​អាគន្តុក​ភិក្ខុ​ ​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​មិន​ឋិតនៅ​ ​លះបង់​ទី​អាវាស​ចោល​អស់​។​ ​វេលា​នោះ​ ​ពួក​ជាតិភូមិ​ក​ឧបាសក​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​។​បេ​។​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ត្រូវតែ​បណ្តេញ​ព្រះ​ធម្មិកៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ឲ្យ​ចេញ​ចាក​អាវាស​ ​គ្រប់​ទាំង៧​ ​ក្នុង​ជាតិភូមិ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ពួក​ជាតិភូមិ​ក​ឧបាសក​ ​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​ធម្មិកៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​និយាយ​នឹង​ព្រះ​ធម្មិកៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​ចូរ​ព្រះ​ធម្មិកៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ចៀសចេញ​ ​ចាក​អាវាស​គ្រប់​ទាំង​ ​៧​ ​ក្នុង​ជាតិភូមិ​ទៅ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៧ | បន្ទាប់
ID: 636854366232440225
ទៅកាន់ទំព័រ៖