ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​លោក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​លោក​នេះ​ ​កាល​ប្រាថ្នា​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ក៏ដោយ​ ​ក៏​គង់មាន​ចិត្ត​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​នុ៎ះ​ ​បុគ្គល​មិន​ត្រូវ​យល់ឃើញ​ ​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភិក្ខុ​ជា​ខីណាស្រព​ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ចប់ហើយ​ ​បាន​ធ្វើ​សោឡស​កិច្ច​ស្រេចហើយ​ ​បើទុកជា​មិនបាន​ពិចារណា​ ​នូវ​សោឡស​កិច្ច​របស់​ខ្លួន​ ​ឬ​នូវ​ការ​សន្សំ​របស់​ខ្លួន​ ​ដែល​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ទេ​ ​ក៏​គង់មាន​ចិត្ត​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​ព្រោះ​អស់​រាគៈ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​រាគៈ​ ​ក៏​គង់មាន​ចិត្ត​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​ព្រោះ​អស់​ទោសៈ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​ទោសៈ​ ​គ៏​គង់មាន​ចិត្ត​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​ព្រោះ​អស់​មោហៈ​ ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​មោហៈ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​លោក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​លោក​នេះ​ ​កាល​ត្រឡប់​មកកាន់​សីលព្វត​បរា​មា​សៈ​ ​ថា​ជា​ធម៌​មាន​ខ្លឹម​ក៏ដោយ​ ​ក៏​គង់​ជា​អ្នកមាន​ចិត្ត​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​ការ​មិន​ព្យាបាទ​។
ថយ | ទំព័រទី ១៩៥ | បន្ទាប់
ID: 636854387812954559
ទៅកាន់ទំព័រ៖