ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

លុះ​ក្នុង​សម័យ​ជា​កាល​ជិត​មរណៈ​នោះ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិនបាន​ចួប​ប្រទះ​ព្រះ​តថាគត​ ​ប៉ុន្តែ​បាន​ចួប​ប្រទះ​នឹង​សាវក​ ​របស់​ព្រះ​តថាគត​ ​សាវក​របស់​ព្រះ​តថាគត​ ​ក៏​សំដែងធម៌​ ​មាន​ពីរោះ​បទ​ដើម​។​បេ​។​ ​ប្រកាស​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ចិត្ត​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ចុះ​ស៊ប់​ក្នុង​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ ​ជាទី​អស់​ទៅ​ ​នៃ​ឧបធិ​បាន​ ​ព្រោះ​ស្តាប់ធម៌​ទេសនា​នោះ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​នេះ​ជា​អានិសង្ស​ ​ទី៥​ ​ក្នុង​ការ​ស្តាប់ធម៌​ ​តាមកាល​គួរ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​មួយវិញទៀត​ ​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​ផុត​ស្រឡះ​ ​ចាក​សញ្ញោជនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​ក្រោម​ ​៥​ ​យ៉ាង​ ​ស្រេចហើយ​ ​ប៉ុន្តែ​មានចិត្ត​មិនទាន់​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ ​ជាទី​អស់​ទៅ​ ​នៃ​ឧបធិ​នៅឡើយ​ទេ​ ​លុះ​ក្នុង​សម័យ​ជា​កាល​ជិត​មរណៈ​នោះ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិនបាន​ចួប​ប្រទះ​ព្រះ​តថាគត​ ​ទាំង​មិនបាន​ចួប​ប្រទះ​ ​នឹង​សាវក​របស់​ព្រះ​តថាគត​ទេ​ ​ប៉ុន្តែ​បាន​ត្រិះ​រិះ​រឿយ​ៗ​ ​ពិ​ចារ​ណា​រឿយ​ៗ​ ​ដោយចិត្ត​ ​ពិ​និ​ត្យ​រឿយ​ៗ​ ​ក្នុងចិត្ត​ ​ចំពោះ​ធម៌​ ​តាមដែល​ខ្លួន​បាន​ស្តាប់​ ​បាន​រៀន​មក​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ត្រិះ​រិះ​រឿយ​ៗ​ ​ពិ​ចារ​ណា​រឿយ​ៗ​ ​ដោយចិត្ត​ ​ពិ​និ​ត្យ​រឿយ​ៗ​ ​ក្នុងចិត្ត​ ​ចំពោះ​ធម៌​ ​តាមដែល​ខ្លួន​បាន​ស្តាប់​ ​បាន​រៀន​មក​ ​ចិត្ត​ក៏​ចុះ​ស៊ប់​ ​ក្នុង​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​គឺ​ព្រះនិព្វាន​ ​ជាទី​អស់​ទៅ​ ​នៃ​ឧបធិ​បាន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២០៧ | បន្ទាប់
ID: 636854390289116188
ទៅកាន់ទំព័រ៖