ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​អណ្តូង​ ​ជ្រោះ​ ​រណ្តៅ​ទឹក​សំអុយ​ ​និង​ប្រឡាយ​ទឹក​សំអុយ​។​ ​ពួក​សព្រហ្មចារី​ទាំងឡាយ​ ​ជា​អ្នកដឹង​ ​គប្បី​កំណត់ទុក​ ​នូវ​បុគ្គល​ដែល​អង្គុយ​លើ​អាសនៈ​មិន​សមគួរ​ ​យ៉ាងណា​ ​ដែល​ត្រេច​ទៅ​ក្នុង​ទី​មិន​សមគួរ​យ៉ាងណា​ ​ដែល​សេពគប់​ ​នូវ​ពួក​បាបមិត្រ​យ៉ាងណា​ ​ថា​ដូចជា​ទី​អាក្រក់​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ពិចារណា​ដោយ​ឧបាយ​ ​ហើយ​ចៀសវាង​ ​នូវ​អាសនៈ​មិន​សមគួរ​នោះ​ផង​ ​ទីគោ​ចរ​មិន​សមគួរ​នោះ​ផង​ ​ពួក​បាបមិត្ត​នោះ​ផង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​ចៀសវាង​ ​(​នូវ​ហេតុ​ណាមួយ​)​ ​ទេ​ ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ជា​គ្រឿង​ចង្អៀតចង្អល់​ ​ក្តៅក្រហាយ​ ​គប្បី​កើតឡើង​បាន​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​បាន​ចៀសវាង​ ​(​នូវ​ហេតុ​ណាមួយ​)​ ​អាសវៈ​ ​ដែល​ជា​គ្រឿង​ចង្អៀតចង្អល់​ ​ក្តៅក្រហាយ​ទាំងនោះ​ ​រមែង​មិន​មាន​ ​ដោយ​ឧបាយ​យ៉ាងនេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​អាសវៈ​ ​ដែល​ត្រូវ​លះបង់​ ​ដោយ​ការ​ចៀសវាង​ ​ភិក្ខុ​ក៏បាន​លះបង់​ ​ដោយ​ការ​ចៀសវាង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ដូចម្តេច​ ​ដែល​ត្រូវ​លះបង់​ ​ដោយ​ការ​បន្ទោបង់​ ​ភិក្ខុ​ក៏បាន​លះបង់​ ​ដោយ​ការ​បន្ទោបង់​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ពិចារណា​ដោយ​ឧបាយ​ ​ហើយ​អត់ធន់​ ​លះបង់​ ​បន្ទោបង់​ ​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​មិន​ឲ្យ​កើតមាន​ ​នូវ​កាម​វិតក្កៈ​ ​ដែល​កើតឡើង​ ​នូវ​ព្យាបាទ​វិតក្កៈ​ ​ដែល​កើតឡើង​។​បេ​។​ ​នូវ​វិហឹសា​វិតក្កៈ​ ​ដែល​កើតឡើង​.​.​.​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២១ | បន្ទាប់
ID: 636854393165910731
ទៅកាន់ទំព័រ៖