ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ទារុ​កម្មិក​គហបតី​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ទាន​ក្នុង​ត្រកូល​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​តែង​ឲ្យ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​តែថា​ទាន​នោះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ឲ្យ​ចំពោះតែ​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ដែល​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​អរញ្ញិក​ធុតង្គ​ ​ប្រព្រឹត្ត​បិណ្ឌ​បា​តិក​ធុតង្គ​ ​ប្រព្រឹត្ត​បំសុ​កុលិ​ក​ធុតង្គ​ ​ជា​ព្រះអរហន្ត​ ​ឬ​ភិក្ខុ​ដែល​ដល់​នូវ​អរហត្តមគ្គ​ប៉ុណ្ណោះ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ខ្លួន​អ្នកជា​គ្រហស្ថ​ ​ជា​អ្នក​បរិភោគ​កាម​ ​នៅ​គ្រប់គ្រង​ដំណេក​ដ៏​ចង្អៀត​ដោយ​កូន​ប្រពន្ធ​ ​ប្រើប្រាស់​នូវ​ខ្លឹមចន្ទន៍​ដ៏​ល្អិត​ ​ទ្រទ្រង់នូវ​កម្រងផ្កា​ ​គ្រឿងក្រអូប​ ​និង​គ្រឿង​លាប​ ​ត្រេកអរ​នូវ​មាស​ ​និង​ប្រាក់​ ​កម្រ​នឹង​ដឹង​ហេតុនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនេះ​ ​ជា​ព្រះអរហន្ត​ ​ឬ​ភិក្ខុ​ទាំងនេះ​ ​បាន​ដល់​នូវ​អរហត្តមគ្គ​ ​ដូច្នេះ​បាន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​បើទុកជា​ភិក្ខុ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​អរញ្ញិក​ធុតង្គ​ ​ប៉ុន្តែ​មានចិត្ត​រាយមាយ​ ​ជា​អ្នកលើ​ក​កំពស់​ ​មានចិត្ត​ឃ្លេងឃ្លោង​ ​មាន​មាត់រឹង​ ​មានសំដី​ផ្តេសផ្តាស​ ​ជា​អ្នក​ភ្លេចស្មារតី​ ​មិន​មានសម្បជញ្ញៈ​ ​មិន​មានចិត្ត​តាំង​មាំ​ ​មានចិត្ត​វិល​ខុស​ ​មាន​ឥន្រ្ទិយ​ជាប្រក្រតី​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​គេ​តិះដៀល​ដោយហេតុ​នោះ​បាន​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​បើទុកជា​ភិក្ខុ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​អរញ្ញិក​ធុតង្គ​ ​ប៉ុន្តែ​ជា​អ្នកមាន​ចិត្ត​មិន​រាយមាយ​ ​ជា​អ្នក​មិន​លើក​កំពស់​ ​មិន​មានចិត្ត​ឃ្លេងឃ្លោង​ ​មិន​មាន​មាត់រឹង​ ​មិន​មាន​វាចា​ផ្តេសផ្តាស​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២៤ | បន្ទាប់
ID: 636854393769795271
ទៅកាន់ទំព័រ៖