ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ម្នាល​គហបតី​ ​បើទុកជា​ភិក្ខុ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​បំសុ​កុលិ​ក​ធុតង្គ​ ​ប៉ុន្តែ​ជា​អ្នកមាន​ចិត្តរាយមាយ​។​បេ​។​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​តិះដៀល​ ​ដោយហេតុ​នោះ​បាន​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​បើទុកជា​ភិក្ខុ​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​បំសុ​កុលិ​ក​ធុតង្គ​ ​ប៉ុន្តែ​ជា​អ្នក​មិន​មានចិត្ត​រាយមាយ​។​បេ​។​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​សរសើរ​ ​ដោយហេតុ​នោះ​បាន​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​បើទុកជា​ភិក្ខុ​អ្នក​ទ្រទ្រង់​ ​នូវ​គហបតី​ចីវរ​ ​ប៉ុន្តែ​ជា​អ្នកមាន​ចិត្តរាយមាយ​ ​ជា​អ្នកលើ​ក​កំពស់​ ​មានចិត្ត​ឃ្លេងឃ្លោង​ ​មាន​មាត់រឹង​ ​មានសំដី​ផ្តេសផ្តាស​ ​ជា​អ្នក​ភ្លេចភ្លាំង​ស្មារតី​ ​មិន​មានសម្បជញ្ញៈ​ ​មានចិត្ត​មិន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មានចិត្ត​វិល​ខុស​ ​មាន​ឥន្រ្ទិយ​ជាប្រក្រតី​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​តិះដៀល​ ​ដោយហេតុ​នោះ​បាន​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​បើទុកជា​ភិក្ខុ​អ្នក​ទ្រទ្រង់​ ​នូវ​គហបតិ​ចីវរ​ ​ប៉ុន្តែ​ជា​អ្នក​មិន​មានចិត្ត​រាយមាយ​ ​មិន​លើក​កំពស់​ ​មិន​មានចិត្ត​ឃ្លេងឃ្លោង​ ​មិន​មាន​មាត់រឹង​ ​មិន​មានសំដី​ផ្តេសផ្តាស​ ​មានស្មារតី​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​មានសម្បជញ្ញៈ​ ​មានចិត្ត​ដំ​កល់​មាំ​ ​មានចិត្ត​មូល​តែមួយ​ ​ជា​អ្នក​សង្រួម​ឥន្រ្ទិយ​ ​កាលបើ​យ៉ាងនេះ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​សរសើរ​ដោយហេតុ​នោះ​បាន​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​អញ្ជើញ​អ្នកឲ្យ​ទាន​ ​ចំពោះ​សង្ឃ​វិញ​ ​កាលបើ​អ្នកឲ្យ​ទាន​ចំពោះ​សង្ឃ​ហើយ​ ​ចិត្ត​រមែង​ជ្រះថ្លា​ ​លុះ​អ្នកនោះ​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២៦ | បន្ទាប់
ID: 636854394188909243
ទៅកាន់ទំព័រ៖