ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​គោ​ ​(​ល្មោភ​)​ ​ស៊ីសំ​ណាប​ ​គេ​ចងទុក​ដោយ​ខ្សែ​ ​ឬ​គេ​ក្រៀក​ទុក​ក្នុង​ក្រោល​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​បុគ្គល​ណា​ ​គប្បី​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​គោ​ ​(​ល្មោភ​)​ ​ស៊ីសំ​ណាប​នេះ​ ​មុខ​ជា​មិន​ហ៊ាន​ចុះ​ ​(​ស៊ី​)​ ​សំណាប​ ​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​ទៀត​ឡើយ​ ​អើ​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​តើ​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​គប្បី​និយាយ​សម​តាម​ហេតុ​ឬទេ​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​តប​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​មិន​សម​តាម​ហេតុ​ទេ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ព្រោះថា​ហេតុ​នុ៎ះ​ ​រមែង​មាន​ ​ត្រង់​ដែល​គោ​ល្មោភស៊ី​សំណាប​នោះ​ ​មុខ​ជា​ផ្តាច់​ខ្សែ​ ​ឬ​ទំ​លាយ​ក្រោល​ ​ហើយ​ចុះ​ ​(​ស៊ី​)​ ​សំណាប​ ​ក្នុង​កាល​ជា​ខាងក្រោយ​វិញទៀត​។​ ​ព្រះ​មហា​កោ​ដិ្ឋ​កៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ពោល​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​កាល​នៅ​អាស្រ័យ​នឹង​គ្រូ​ ​ឬ​សព្រហ្មចារី​ ​គួរ​ជាទី​គោរព​ណាមួយ​នៅឡើយ​ ​រមែង​ជា​អ្នក​ស្លូតបូត​ណាស់​ ​ជា​អ្នក​សភាព​រាបទាប​ណាស់​ ​ជា​អ្នក​ស្រគត់​ស្រ​ ​គំ​ណាស់​។​ ​លុះ​កាលណា​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ចេញ​អំពី​គ្រូ​ ​ចេញ​អំពី​ពួក​សព្រហ្មចារី​ ​គួរ​ជាទី​គោរព​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ត្រឡប់ជា​នៅ​ច្របូកច្របល់​ ​ដោយ​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ភិក្ខុនី​ ​ពួក​ឧបា​កស​ ​ឧបាសិកា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២៩ | បន្ទាប់
ID: 636854394799734180
ទៅកាន់ទំព័រ៖