ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

 ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​បាន​ទទួល​ព្រះពុទ្ធដីកា​ ​នៃ​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ថា​ ​ព្រះករុណា​ ​ព្រះអង្គ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​តថាគត​ ​កំណត់​ដឹង​នូវ​ចិត្ត​ ​របស់​បុគ្គល​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ដោយចិត្ត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ក្តី​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ក្តី​ ​មានដល់​បុគ្គល​នេះ​។​ ​សម័យ​ក្រោយ​ទៀត​ ​តថាគត​កំណត់​ដឹង​ ​នូវ​ចិត្ត​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​ដោយចិត្ត​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​បាត់​ទៅ​ ​អកុសលធម៌​កើតឡើង​ប្រាកដ​ ​តែ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិន​គាស់​ ​មិន​រំលើង​កុសល​មូល​ទេ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​កុសល​ ​និង​អកុសល​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​នឹង​កើតឡើង​ប្រាកដ​វិញ​ ​បុគ្គល​នេះ​ ​នឹង​មានធម៌​មិន​សាបសូន្យ​តទៅទៀត​ ​ដោយ​ប្រការ​យ៉ាងនេះ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ដូច​ពូជ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិន​ដាច់​ ​មិន​ស្អុយ​ ​មិន​ត្រូវ​ខ្យល់​ ​និង​កំ​ដៅ​ថ្ងៃ​ប្រហារ​ ​មាន​បណ្តូល​ល្អ​ ​គេ​ទុកដាក់​ដោយ​ល្អ​ ​ហើយ​គេ​សាបព្រោះ​ ​លើ​ទី​ដែល​ភ្ជួរ​រាស់​ ​ដោយ​ស្រួលបួល​ ​ក្នុង​ស្រែ​ល្អ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​អ្នក​ត្រូវ​ដឹង​ថា​ ​ពូជ​ទាំងនេះ​ ​នឹង​ដល់​នូវ​ការ​ដុះ​ ​លូតលាស់​ឡើង​ធំ​ ​ទង្គំ​ទង្គោល​បាន​ឬទេ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥០ | បន្ទាប់
ID: 636854403316051286
ទៅកាន់ទំព័រ៖