ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​សេចក្តី​រលត់​អាសវៈ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​រលត់​អាសវៈ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កម្ម​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​ហេតុ​នាំឲ្យកើត​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​សេចក្តី​ប្លែក​គ្នា​ ​នៃ​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​វិបាក​របស់​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​សេចក្តី​រលត់​កម្ម​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​រលត់​កម្ម​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​ហេតុ​នាំឲ្យកើត​ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​សេចក្តី​ប្លែក​គ្នា​ ​នៃ​ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​វិបាក​របស់​ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​សេចក្តី​រលត់ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​រលត់ទុក្ខ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​។​
 ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​ហេតុ​នាំឲ្យកើត​កាម​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​សេចក្តី​ប្លែក​គ្នា​ ​នៃ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​វិបាក​របស់​កាម​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​សេចក្តី​រលត់​កាម​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​សេចក្តី​រលត់​កាម​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​ ​ពាក្យ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ដូច្នេះ​នុ៎ះ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាមគុណ​នេះ​ ​មាន​ ​៥​ ​គឺ​ ​រូប​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​បុគ្គល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ដោយ​ចក្ខុ​ ​ជា​រូប​គួរ​ប្រាថ្នា​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​ជាទី​ពេញចិត្ត​ ​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ប្រកបដោយ​កាម​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៣ | បន្ទាប់
ID: 636854405993564431
ទៅកាន់ទំព័រ៖