ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

 ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ពិចារណា​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ថា​ជា​សុខ​ ​នឹង​ប្រកបដោយ​អនុ​លោមិ​កា​ខន្តិ​បាន​ ​ហេតុនេះ​ ​រមែង​មាន​។​ ​ភិក្ខុ​ប្រកបដោយ​អនុ​លោមិ​កា​ខន្តិ​ហើយ​ ​នឹង​ឈាន​ចុះ​កាន់​និយាម​ដ៏​ប្រពៃ​បាន​ ​ហេតុនេះ​ ​រមែង​មាន​។​ ​ភិក្ខុ​ឈាន​ចុះ​កាន់​និយាម​ដ៏​ប្រពៃ​ហើយ​ ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​សោតាបត្តិផល​ ​ឬ​សកទាគាមិផល​ ​អនាគាមិផល​ ​ឬក៏​អរហត្ត​បាន​ ​ហេតុនេះ​ ​រមែង​មាន​។​
 [​១០២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​ឃើញ​នូវ​អានិសង្ស​ ​ទាំង​ ​៦​ ​យ៉ាង​ ​គួរ​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ខេត្ត​ដែន​ ​ក្នុង​សង្ខារ​ទាំងពួង​ ​ហើយ​ដំ​កល់​នូវ​សេចក្តី​សំគាល់​ថា​ ​មិន​ទៀង​។​ ​៦​ ​យ៉ាង​ ​តើ​អ្វីខ្លះ​។​ ​គឺ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ទាំងពួង​ ​នឹង​ប្រាកដ​ថា​ ​ជា​របស់​មិន​តាំងនៅ​ខ្ជាប់ខ្ជួន​បាន​ ​១​ ​ចិត្ត​អាត្មាអញ​ ​នឹង​មិន​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​លោក​ទាំងពួង​ ​១​ ​ចិត្ត​អាត្មាអញ​ ​នឹង​ចេញ​ចាកលោក​ទាំងពួង​ ​១​ ​ចិត្ត​ឈម​ទៅ​រក​ព្រះនិព្វាន​ ​នឹង​មានដល់​អាត្មាអញ​ ​១​ ​សញ្ញោជនៈ​ទាំងឡាយ​ ​របស់​អាត្មាអញ​ ​នឹង​ដល់​នូវ​ការ​សាបសូន្យ​ ​១​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​ប្រកបដោយ​ភាព​ ​នៃ​ខ្លួន​ជា​សមណៈ​ដ៏​ឧត្តម​ ​១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​ឃើញ​នូវ​អានិសង្ស​ ​៦​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​គួរ​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ខេត្ត​ដែន​ ​ក្នុង​សង្ខារ​ទាំងពួង​ ​ហើយ​ដំ​កល់​នូវ​សេចក្តី​សំគាល់​ថា​ ​មិន​ទៀង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២២ | បន្ទាប់
ID: 636854423225240026
ទៅកាន់ទំព័រ៖