ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៦

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គប្បី​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ផង​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ផង​ ​សេចក្តី​ខ្មីឃ្មាត​ផង​ ​សេចក្តី​ប្រឹងប្រែង​ផង​ ​ការប្រព្រឹត្តិ​មិន​ថយក្រោយ​ផង​ ​សតិ​ផង​ ​សម្បជញ្ញៈ​ផង​ ​ឲ្យ​មាំមួន​ ​ដើម្បី​លះបង់​នូវ​អកុសលធម៌​ដ៏​លាមក​ទាំងនោះ​ចេញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ដែល​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​សំពត់​ក្តី​ ​ឆេះ​ក្បាល​ក្តី​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ផង​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ផង​ ​សេចក្តី​ខ្មីឃ្មាត​ផង​ ​សេចក្តី​ប្រឹងប្រែង​ផង​ ​ការប្រព្រឹត្តិ​មិន​ថយក្រោយ​ផង​ ​សតិ​ផង​ ​សម្បជញ្ញៈ​ផង​ ​ឲ្យ​មាំមួន​ ​ដើម្បី​លត់ភ្លើង​ ​(​ដែល​ឆេះ​)​ ​សំពត់​ ​ឬ​ក្បាល​នោះ​ចេញ​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គប្បី​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ផង​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ផង​ ​សេចក្តី​ខ្មីឃ្មាត​ផង​ ​សេចក្តី​ប្រឹងប្រែង​ផង​ ​ការប្រព្រឹត្តិ​មិន​ថយក្រោយ​ផង​ ​សតិ​ផង​ ​សម្បជញ្ញៈ​ផង​ ​ឲ្យ​មាំមួន​ ​ដើម្បី​លះបង់​នូវ​អកុសលធម៌​ដ៏​លាមក​ទាំងនោះ​ចេញ​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​យ៉ាងនោះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តែបើ​ភិក្ខុ​ ​កាល​ពិចារណា​ទៅ​ ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​វិញ​ថា​ ​អកុសលធម៌​ដ៏​លាមក​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​អញ​មិនទាន់​លះបង់​ ​ជា​ធម៌​ដែល​នឹង​នាំឲ្យ​អន្តរាយ​ដល់​អញ​ ​កាល​ធ្វើ​មរណភាព​ ​ក្នុង​វេលា​រាត្រី​ ​មិន​មាន​ទេ
ថយ | ទំព័រទី ៥៨ | បន្ទាប់
ID: 636853999132983337
ទៅកាន់ទំព័រ៖